'''Josef Eduard Scheungraber''' (ur. w [[8 września]] [[1918]]) jest byłym porucznikiem oddziałów górskich [[Wehrmacht|Wehrmachtu]]u i byłym przedsiębiorcą. Sąd krajowy w Monachium uznał za udowodnione, że podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] brał on udział w zamordowaniu dziesięciu włoskich cywilów, i skazał go 11 sierpnia 2009 na dożywocie. Za udział w masakrze w [[Toskania|Toskanii]], w której zginęło łącznie czternastu cywilów, w 2006 roku po procesie bez jego udziału przed włoskim sądem został również skazany na dożywocie.
== Kariera w Wehrmachcie ==
Z zawodu stolarz. W 1937 zgłosił się na ochotnika do 1. dywizji górskiej w [[Mittenwald|Mittenwaldzie]]zie. Podczas wojny walczył m. in. w [[Polska|Polsce]], [[Francja|Francji]], [[Rosja|Rosji]] i na [[Kreta|Krecie]]. W 1942 na [[Kaukaz|Kaukazie]]ie doznał ciężkich obrażeń głowy podczas wybuchu miny. Odznaczony [[Żelazny_KrzyżŻelazny Krzyż|Krzyżem Żelaznym]] I i II klasy oraz szpangą za walkę wręcz. Po rekonwalescencji w stopniu porucznika przeniesiony na własne życzenie jako dowódca kompanii do 818. górskiego batalionu saperów we [[Włochy|Włoszech]]. Przez pewien czas był [[ordynans]]em dowódcy sił niemieckich we Włoszech marszałka [[Albert Kesselring|Alberta Kesselringa]]. Według własnych wspomnień, pod koniec 1943 roku brał udział w zajmowaniu [[Monte Cassino|klasztoru na Monte Cassino]].
