Al-Wasik: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
GrouchoBot (dyskusja | edycje) m robot dodaje: he:אל-ואת'ק הראשון |
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ); zmiany kosmetyczne |
||
Linia 2:
== Zanim został kalifem ==
Nowy [[kalif]], zrodzony z [[Al-Mutasim]]a i niewolnicy bizantyjskiej („rumijskiej”) o imieniu Karatis, nie był wybitną osobistością i w dodatku panował krótko. Matka jego<ref name=autonazwa1>http://en.wikipedia.org/wiki/Al-Wathiq</ref> w [[842]] odbyła [[hadżdż]] z jego bratem, przyszłym [[kalif]]em [[Al-Mutawakkil]]em i w tymże roku zmarła. Pochowano ją w [[Al-Kufa|Al-Kufie]]. Nowy [[kalif]] był według historyka [[At-Tabari]]ego mężczyzną średniego wzrostu, przystojnym i dobrze zbudowanym. Był blondynem o różowej karnacji i pewnym defektem lewego oka. Był patronem artystów i uczonych. Był utalentowany muzycznie: podobno skomponował samodzielnie blisko 100 pieśni.
== Dynastia Tahirydów ==
[[Tahirydzi]] nadal pozostali namiestnikami prowincji wschodnich oraz wojskowymi gubernatorami [[Bagdad]]u, wobec tego, że [[kalif]] rezydował w [[Samarra]]. Kalif uznawał dziedziczność Tahirydów: po śmierci Abd Allaha Ibn Tahira w [[844]] sukcesję przejął bez przeszkód jego syn, Tahir Ibn Abd Allah. Stanowisko [[wezyr]]a pełnił nadal Muhammad Ibn Abd al-Malik az-Zajjat.
== Wymiana jeńców z Bizantyjczykami<ref
W roku [[844]]-[[845]] doszło do wymiany jeńców z Bizantyjczykami. Według [[At-Tabari]]ego wróciło wówczas do domów aż 4362 muzułmanów. Była to pierwsza tak duża wymiana jeńców od czasów [[kalif]]a [[Al-Amin]]a ([[809]]-[[813]]).
== Faworyzowanie Turków ==
Przypisuje mu się faworyzowanie formacji wojskowej asz-szakirijja, gwardii [[kalif]]a w [[Samarra]]. Odpowiedzialność za obronę rubieży kalifatu powierzył dwóm wielkorządcom tureckim: na zachodzie [[Al-Asznas]]owi a na wschodzie Itachowi<ref>Hauziński J.: Burzliwe dzieje kalifatu bagdadzkiego, Warszawa-Kraków 1993, s. 151-152</ref>. W [[844]]-[[845]] i w [[846]]-[[847]] [[kalif]] wyprawiał jednego ze swych wodzów tureckich, Bughę al-Kabira ("Bughę Starszego"), na czele ekspedycji karnych do Arabii<ref
== Nieudany spisek Al-Chuza’iego ==
|