Wieża artyleryjska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ArthurBot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: sk:Delová veža
ToBot (dyskusja | edycje)
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Kaliber
Linia 10:
Pierwszym okrętem z obrotową, opancerzoną wieżą był angielski [[HMS Trusty|HMS "Trusty"]] z [[1861]], pierwszy użytym bojowo okrętem z wieżą pancerną był [[USS Monitor]] konstrukcji Johna Ericssona ([[1862]])<ref name="hore"/>. Wczesne wieże artyleryjskie nie były jednak zbyt udane; miały one formę obrotowego walca, w środku którego zamontowane były działa oraz znajdowała się ich obsługa i część amunicji. Lufy dział wystawały przez [[strzelnica|strzelnice]] w ścianie frontowej wieży. Początkowo w wieżach stosowane były armaty [[broń odprzodowa|odprzodowe]], które musiały być wycofywane do wewnątrz w celu załadowania, dopiero później wyparły je działa [[broń odtylcowa|odtylcowe]].
 
Wieże artyleryjskie były początkowo montowane jedynie na najsilniejszych klasach okrętów - [[Pancernik|pancernikach]] i [[krążownik pancerny|krążownikach pancernych]]. Mocowano w nich po jednym lub dwa działa dużego [[kaliberKaliber broni|kalibru]]. Z uwagi na problemy techniczne w konstruowaniu odpowiednio opancerzonych obrotowych wież, które musiały nieść ciężar całej montowanej w nich artylerii oraz pancerza, w drugiej połowie [[XIX wiek]]u wieże ciężkich dział zostały wyparte przez wynalezione we Francji [[barbeta|barbety]] - nieruchome silnie opancerzone niskie cylindryczne osłony, nad którymi wystawały początkowo nieosłonięte lufy dział. To, co dzisiaj jest uznawane za wieżę artyleryjską, jest po prostu opancerzoną zamkniętą osłoną dział i obsługi, nadbudowaną na barbecie.