Jean Rapp: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
lit., drobne redakcyjne |
lit. |
||
Linia 5:
Po zakończeniu kampanii egipskiej Rapp pozostał pod rozkazami Desaixa, aż do śmierci tego ostatniego 14 lipca 1800 roku pod [[Bitwa pod Marengo|Marengo]]. Wówczas został adiutantem ''Pierwszego Konsula'', utrzymując się na tym stanowisku do roku 1814. Jako adiutantowi Napoleon powierzał mu wiele ważnych, tajnych misji, jak np do [[Wandea|Wandei]], [[Szwajcaria|Szwajcarii]] i [[Belgia|Belgii]]. W 1803 otrzymał stopień generała brygady, a w grudniu 1805 poprowadził sławetną szarżę [[Szaserzy|szaserów]] i [[Mamelucy|mameluków]] Gwardii w bitwie pod [[Bitwa pod Austerlitz|Austerlitz]], dziesiątkując kawalerię carskiej Gwardii Imperialnej i biorąc do niewoli księcia Repnina. Awansowany do stopnia generała dywizji walczył pod [[Bitwa pod Jeną-Auerstedt|Jeną]] 14 października 1806. Brał udział w kampanii w Polsce i Prusach i został ranny pod [[Bitwa pod Gołyminem|Gołyminem]]. Był gubernatorem [[Toruń|Torunia]] (28 lutego - 15 maja 1807) i [[Gdańsk]]a (2 czerwca 1807 - 2 grudnia 1813).
Mianowany hrabią Cesarstwa, na wezwanie Napoleona wrócił 8 marca 1809 roku do czynnej służby wojskowej. W bitwie pod [[Bitwa pod Aspern|Aspern]] prowadził do zwycięskiego boju [[Fizylierzy|fizylierów]] [[Gwardia Cesarska|cesarskiej Gwardii]]; podczas uroczystości w [[Pokój w Schönbrunn|Schönbrunn]] powstrzymał zamachowca chcącego pchnąć nożem Napoleona. W Rosji, po [[Bitwa pod Borodino|Borodino]], został ranny od trafienia czterema kulami naraz. Powtórnie uratował życie cesarzowi odrzucając atak [[Kozacy|Kozaków]] pod [[Horodnia (miasto)|Horodnią]], ale został ponownie ranny nad [[Bitwa nad Berezyną|Berezyną]], wspierając siły marszałka [[Michel Ney|Neya]] w straży tylnej. Powróciwszy do Gdańska, Rapp wytrzymał oblężenie rosyjsko-pruskie do grudnia
Po upadku cesarza pozostał w służbie czynnej jako dowódca [[II Korpus Wielkiej Armii|II Korpusu]], ale 16 marca 1815 roku odmówił księciu de Berry wykonania rozkazu zatrzymania marszu Napoleona na Paryż i wrócił pod sztandary cesarza na przeciąg [[100 dni Napoleona|Stu Dni]] jako dowódca 20-tysięcznego [[V Korpus Wielkiej Armii|V Korpusu]] (Armia Renu) operującego na granicy Niemiec. W dziesięć dni po bitwie pod [[Bitwa pod Waterloo|Waterloo]] (w której jego korpus nie brał udziału), spotkał wojska sprzymierzonych koło [[Strasburg]]a i pokonał je w bitwie pod [[Bitwa pod La Suffel|La Suffel]]. Po ostatecznej abdykacji Napoleona składał kilkakrotnie rezygnację, ale nie została ona przyjęta. Rapp został 13 maja deputowanym do parlamentu z departamentu [[Górny Ren|Haut-Rhin]], a 2 czerwca parem Francji. W roku 1819 został ministrem skarbu króla [[Ludwik XVIII|Ludwika XVIII]].
| |||