Cykliczny kod nadmiarowy: Różnice pomiędzy wersjami

Kod CRC zwykle dodawany jest do ramki lub pakietu (np. w standardzie [[USB]]) w celu późniejszej weryfikacji integralności danych. Jest to [[algorytm]] wykrywania błędów bardziej niezawodny niż prosta [[suma kontrolna]] (w przypadku sumy błędy potrafią się zniwelować, umożliwiaczyli równieżnie określeniezmienić sumy, czyw błądCRC zdarzyłjest sięto podczasdużo transmisji{{fakt|2009-12-30|data=2010-03}}trudniejsze). Wartość CRC określana jest w sposób bardziej rygorystyczny niż wartość sumy kontrolnej - otrzymuje się ją w wyniku podziału wartości otrzymanej w wyniku odczytania ciągu binarnego przez wcześniej określoną liczbę binarną.

CRC jest resztą z binarnego dzielenia ciągu danych przez relatywnie krótki dzielnik, zwany generatorem lub wielomianem CRC. W praktyce stosuje się najczęściej wielomiany o długości 17 lub 33 bitów, dające odpowiednio wyniki 16- ([[CRC-16]]) i 32 bitów-bitowe ([[CRC-32]]).

Metoda ta jest szeroko wykorzystywana do wykrywania błędów przypadkowych, ale nie nadaje się do ochrony integralności w zastosowaniach kryptograficznych. CRC jest relatywnie łatwe do sfałszowania, tj. jest możliwe takie poprawienie ciągu bitów, by dawał on w wyniku poprawne CRC.