Henryk Lew: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot poprawia: zh:狮子亨利 |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1:
[[Plik:Heinrich der Löwe und Mathilde von England.jpg|thumb|right|200px|Koronacja Henryka Lwa i Matyldy]]
[[Plik:Braunschweiger Loewe Original Brunswick Lion.jpg|thumb|200px|right|
'''Henryk Lew''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Heinrich der Löwe'') (ur. [[1129]], zm. [[6 sierpnia]] [[1195]] w [[Brunszwik]]u) - [[władcy Saksonii|książę Saksonii]] '''Henryk III''' [[1142]]–[[1180]] i [[władcy Bawarii|Bawarii]] '''Henryk XII''' [[1156]]–[[1180]] z dynastii [[Welfowie|Welfów]].
Henryk Lew był synem księcia bawarskiego [[Henryk X Dumny|Henryka Dumnego]] i wnukiem po kądzieli cesarza [[Lotar III|Lotara III]]. Po dojściu do władzy [[Konrad III (król Niemiec)|Konrada III]], króla Niemiec z rodu [[Hohenstaufowie|Hohenstaufów]], jego ojciec został wygnany z kraju, a dziedzictwo Henryka przepadło (Bawarię otrzymali [[Babenbergowie]], a Saksonię [[Askańczycy]]). Dopiero po śmierci Henryka Dumnego (w 1139 r.), Saksonia wróciła w ręce Henryka Lwa (w [[1142]] r.), za sprawą wstawiennictwa jego babki Richenzy, żony Lotara III. W [[1156]] r. odzyskał Bawarię również za sprawą kobiety. Jego owdowiała matka Gertruda (córka cesarza Lotara III i Richenzy) została bowiem wydana za [[Henryk Jasomirgott|Henryka Jasomirgotta]] z rodu Babenbergów, który wówczas władał Bawarią. Kiedy Babenberg został księciem [[Austria|Austrii]] Bawaria przypadła jego pasierbowi. Henryk Lew ożenił się z Matyldą Plantagenet (córką króla [[Anglia|Anglii]] - [[Henryk II Plantagenet|Henryka II]]),
W [[1147]] podjął nieudaną [[krucjata połabska|wyprawę]] przeciw państwu plemiennemu [[Obodryci|Obodrzyców]] na terenach obecnej [[Meklemburgia|Meklemburgii]], jednak zmusił książąt [[Pomorze Zachodnie|Pomorza Zachodniego]] (określanego również jako Pomorze Przednie) do uznania jego władzy w stosunku [[lenno|lennym]]. W latach [[1160]]-[[1163]] ostatecznie podbił ziemie Obodrzyców, następnie wraz z [[Dania|Danią]] pokonał [[Wieleci|Wieletów]], zdobył wpływy na [[Pomorze Zachodnie|Pomorzu Zachodnim]] i wyspie przybrzeżnej [[Rugia|Rugii]]. Wprowadzał chrześcijaństwo w nadbałtyckich ziemiach słowiańskich, gdzie lokował osadników niemieckich. Potęgą dorównywał niemal cesarzowi niemieckiemu [[Fryderyk I Barbarossa|Fryderykowi I Barbarossie]], jednak w [[1176]] popadł w zatarg z nim, następnie został osądzony i skazany na banicję. Ostatecznie Henryk Lew utracił długo budowane dziedzictwo Welfów, które następnie uległo rozpadowi.
| |||