Met-enkefalina jest endogennym opioidowym peptydem działającym jako [[neuroprzekaźnik]], który naturalnie występuje w wielu tkankach[[tkanka]]ch ludzkich oraz zwierzęcych. Często nazywana jest opioidowym czynnikiem wzrostu (OGF). Jednym z głównych miejsc występowania jest segment II rogu grzbietowego rdzenia kręgowego, a także w ośrodkowym układzie nerwowym. Powstaje z prekursora – proenkefaliny A, która jest kodowane przez gen PPE. Gen ten koduje białko składające się z 267 aminokwasów, w tym sześciu sekwencji met-enkefaliny oraz jedną sekwencję leu-enkefaliny, heptapeptydu Met-enkefalina-Arg6-Phe7 i oktapeptydu met-kefalina-Arg6-Phe7-Leu8. Enkefaliny zostają uwolnione z proenkefaliny poprzez działanie proteazy, nie pochodzą natomiast z β-endorfin, których pro hormonem jest proopiomelanokortyna. Analogiczna do grupy 3-hydrksylowej w morfinie uważana jest reszta tyrozyny (pozycja 1). Oprócz roli neuroprzekaźnika met-enkefalina posiada także aktywność cytokin, do których zazwyczaj nie jest zaliczany z powodu swoich niewielkich rozmiarów. Wpływa on na komórkę poprzez oddziaływanie z receptorem Zeta (ζ), ponieważ uważano, że jest kolejnym receptorem opioidowym. Jednak po zsekwencjonowaniu zastał przemianowany na receptor opioidowego czynnika wzrostu. Zidentyfikowano receptory OGF w wielu prawidłowych oraz nowotworowych komórkach i tkankach, które nie wykazywały żadnej homologi do klasycznych receptorów opioidowych. OGF reguluje powielanie się komórek oraz organizację tkanek w okresie rozwoju, nowotworzenia, odnowy komórkowej, gojenia ran i angiogenezy. Wiele ludzkich rakowych linii komórkowych jest inhibowanych przez OGF in vitro. Potwierdzono hamujący wpływu OGF na wzrost:<br />
