Henryk Karyncki: Różnice pomiędzy wersjami

Po zamordowaniu [[Wacław III|Wacława III]] w [[1306]] roku Henryk Karyncki jako mąż [[Anna Przemyślidka (królowa czeska)|Anny Przemyślidki]], córki [[Wacław II Czeski|Wacława II]], ogłosił się spadkobiercą korony czeskiej. Musiał jednak ulec wobec [[Habsburgowie|Habsburgów]]. [[Rudolf III Habsburg]] najechał Czechy, ożenił się z [[Ryksa Elżbieta|Elżbietą Ryksą]] i zasiadł na tronie w [[Praga|Pradze]]. Nie udało mu się jednak koronować, gdyż [[4 lipca]] [[1307]] nagle zmarł. Otworzyło to powtórną szansę dla Karyntczyka. [[15 sierpnia]] [[1307]] Henryk został wybrany królem Czech przez szlachtę czeską, podnosząc także ze strony żony pretensje do tronu polskiego. Przez cały okres swoich rządów tytułował się królem Czech i Polski. Zraził do siebie możnych polityką fiskalną. Spowodowało to bunt przeciw monarsze, na którego czele stanęli opaci cysterscy z klasztorów w [[Zbrasław]]iu i SedlecuSedlcu. Stronnictwo Henryka Karynckiego opuścił wpływowy podkomorzy królewski i [[faworyt]] królowej [[Ryksa Elżbieta|Ryksy Elżbiety]], Henryk z Lipy. W Czechach wybuchła wojna domowa, która dla swoich planów dynastycznych postanowili wykorzystać [[Luksemburgowie]]. W sierpniu [[1310]] na sejmie [[Rzesza|Rzeszy]] we [[Frankfurt nad Menem|Frankfurcie nad Menem]] [[Władcy Niemiec|król niemiecki]] [[Henryk VII Luksemburski]] pozbawił go władzy, oddając Czechy swojemu synowi [[Jan Luksemburski|Janowi Luksemburskiemu]]. W wyniku wyprawy wojsk luksemburskich na Czechy, Henryk zmuszony był ustąpić z tronu i udał się do Tyrolu.