Mandylion: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
Linia 11:
W późniejszych wersjach legendy (począwszy od VI w.) wspomina się, że Abgar poprosił swojego wysłannika, aby w przypadku gdyby Chrystus nie mógł przybyć, sporządził jego portret<ref>Jacek Stachiewicz, ''Skarby podkarpackie'', Nr 3(16)2009, s. 4-10, ISSN 1898-6579</ref><ref>tamże: Jarosław Giemza, ''Replika Jackowi Stachiewiczowi'', s. 12-13</ref> . W Jerozolimie okazało się jednak, że posłaniec nie jest w stanie namalować oblicza Zbawiciela. Wówczas Chrystus przyłożył chustę do swojej twarzy i w ten sposób powstał portret, którego kontemplacja uzdrowiła króla.
 
Począwszy od VI w. w Edessie przechowywano przedmiot, utożsamiany z mandylionem. Powszechnie przypisywano mu cudowną właściwość ochrony miasta przed wrogami. W wielu przekazach mówi się o cudownym ocaleniu Edessy w czasie najazdu perskiego. Niedługo potem Edessa padła jednak łupem Arabów. W X w. ekspansję na wschód podjęło cesarstwo bizantyńskie; w 944 wojska Bizancjum stały pod Edessą. Cesarz Roman Lekapen zgodził się na odstąpienie od oblężenia, pod warunkiem wydania przez Arabów mandylionu. Cudowny wizerunek został z wielką pompą przewieziony do Konstantynopola, do którego wkroczył 15 sierpnia 944 r. O tych wydarzeniach opowiada tekst pt. [["Opowieść o wizerunku z Edessy"]] autorstwa cesarza [[Konstantyn VII Porfirogeneta|Konstantyna Porfirogenety]].
W źródle tym zreferowana jest również "brakująca" część historii mandylionu. Wspomina się tam, że następca Abgara V, Ma'nu V bar Abgar (panował 50 - 57 n.e.) powrócił do pogaństwa, obraz został zamurowany w ścianie miasta, a o miejscu tym zapomniano. W czasie oblężenia Edessy przez króla [[Persowie|Persów]] Chosreoesa (554), biskupowi edeskiemu zostało objawione miejsce w którym znajdował się obraz ''Nierukotwornoho''. Kiedy rozebrano zewnętrzne murowanie, mieszkańcy zobaczyli nie tylko pięknie zachowaną ikonę, ale także odcisk liku na glinianej desce (''czrepii''), która zakrywała obraz. Od tego zdarzenie bierze początek wersja ikony '''''Spas na czrepii''''', gdzie zamiast mandylionu twarz Zbawiciela przedstawiona jest na jednolitym tle o fakturze kamiennego muru lub drewnianej deski.