Hrabstwo Edessy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ArthurBot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: hu:Edesszai Grófság
poprawa linków
Linia 10:
Hrabstwo dobrze współpracowało z Królestwem Małej Armenii. Pierwsi trzej hrabiowie żenili się z ormiańskimi arystokratkami. Baldwin I po śmierci swojej pierwszej żony w Maras w [[1097]], poślubił Ardę, wnuczkę ormiańskiego władcy z dynastii Roupenidów Konstantyna I. Baldwin II z Bourcq poślubił [[Morfia z Meliteny|Morfię z Melitene]] (obecnie [[Malatya]] w Turcji), córkę Gabriela z Melitene, natomiast Joscelin z Courtenay poślubił córkę Konstantyna.
 
W [[1104]] Edessa została zaatakowana przez beja [[Mosul]]u. Po przegranej [[Bitwa pod Harran|bitwie pod Harran]] Baldwin II i Joscelin I dostali się do niewoli. Do czasu ich wykupienia w [[1108]] regentem został Tancred[[Tankred]]. Baldwin był zmuszony do odzyskania władzy siłą i w tym celu sprzymierzył się z lokalnymi wodzami muzułmańskimi ([[bitwa pod Manbidżu]]). W [[1110]] ziemie na wschodnim brzegu Eufratu zostały utracone na rzecz Mosulu, jednakże do ataku na stolicę hrabstwa nie doszło. Po śmierci Baldwina I w [[1118]] Baldwin II został królem Jerozolimy. Edessa została przekazana Joscelinowi I w [[1119]]. Joscelin I ponownie dostał się do niewoli w [[1122]]. Próbujący go ratować Baldwin II również został pojmany. Joscelin zbiegł w [[1123]] i uwolnił Baldiwna II w następnym roku.
 
W [[1131]] Joscelin I poległ w bitwie i władzę przjął jego syn [[Joscelin II z Courtenay|Joscelin II]]. W tym czasie [[bej]] [[Zengi]] zjednoczył [[Aleppo]] i [[Mosul]] co stanowiło poważne zagrożenie dla Edessy. Joscelin II popadł w konflikt z hrabią [[Hrabstwo Trypolisu|Trypolisu]], co spowodowało brak wsparcia z jego strony. Zengi rozpoczął oblężenie [[Şanlıurfa|Edessy]] w [[1144]] i zdobył je [[24 grudnia]] tego roku. Joscelinowi II pozostały jedynie ziemie na zachodnim brzegu Eufratu. We wrześniu [[1146]] po śmierci [[Zengi]]ego na krótko udało mu się odzyskać miasto. W [[1150]] został schwytany i był więziony w [[Aleppo]] aż do śmierci w [[1159]]. Jego żona sprzedała resztę ziem [[cesarstwo Bizantyńskie|bizantyjskiemu]] cesarzowi [[Manuel I Komnen|Manuelowi I]], ale zostały one podbite przez [[Nur ad-Din]]a i [[Sułtanat Rum|sułtana Rumu]] w ciągu roku.