Bitwa o Mount Longdon: Różnice pomiędzy wersjami

'''Bitwa o Mount Longdon''' [[11 czerwca]] - [[12 czerwca]] [[1982]] miała miejsce w trakcie [[Wojna o Falklandy-Malwiny|wojny falklandzkiej]] w roku [[1982]].

Dnia [[10 czerwca]], 3 batalion pod dowództwem podporucznika Hew Pike'a rozpoczął przygotowania do zdobycia Mount Longdon. Wzgórze liczyło 150 m wysokości i otoczone było gęstymi wrzosowiskami. Pike podjął decyzję o ataku od strony północnej i zachodniej, gdzie znajdowały się niższe wzniesienia. Mount Longdon poorany był licznymi szczelinami i gardzielami lodowymi, utworzonymi tu w wyniku [[erozja|erozji]]. Znajdowało się tu wiele jaskiń, a całość przypominała wzgórze [[Monte Cassino]].

Natarcie rozpoczęło się w nocy z 11 na [[12 czerwca]] podczas mroźnej nocy i śnieżnej zamieci. Brytyjczycy powoli posuwali się w kierunku pozycji przeciwnika od zachodu, likwidując poszczególne stanowiska ulokowane w bunkrach. [[Argentyna|Argentyńczycy]] odpowiadali celnym choć chaotycznym ogniem, który zadawał atakującym wysokie straty. Bohaterstwem odznaczył się sierżant 4 plutonu Ian McKay, który na czele kilku żołnierzy szturmował pozycje wroga. Gdy wszyscy jego towarzysze zginęli, on sam atakował nadal. Następnego dnia jego ciało znaleziono wśród ciał zabitych Argentyńczyków.

Tymczasem atak od północy nie przyniósł powodzenia, wobec czego Pike wezwał na pomoc wsparcie [[artyleria|artyleryjskie]]. Dzięki niemu [[Brytyjczycy]] zajęli zachodni wierzchołek wzgórza. Walki o wzgórze trwały ponad 36 godzin. OstrzełOstrzał artyleryjski zmusił w końcu Argentyńczyków do opuszczenia wschodniego szczytu. Bitwa o Mont Longodon kosztowała Brytyjczyków życie 23 żołnierzy, ponad 50 było rannych. Argentyńczycy stracili ponad 50 zabitychludzi oraz 50 jeńców, z których wiekszośćwiększość była ranna.