Odpuszczanie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
TuHan-Bot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: vi:Ram (nhiệt luyện)
Otrzymujemy strukturę martenzytu odpuszczania. Otrzymujemy strukturę troostytu odpuszczania. Otrzymujemy strukturę sorbitu odpuszczania.
Linia 4:
 
Przemiany zachodzące w [[martenzyt|martenzycie]] podczas nagrzewania można podzielić na cztery etapy. Śledzenie tych przemian umożliwiają [[dylatometria|badania dylatometryczne]].
* Pierwsze stadium, w temperaturze 80–200 °C, jest związane z rozkładem martenzytu i wydzieleniem w nim [[węglik żelaza(II)|węglika ε-Fe<sub>2</sub>C]] o [[Układ heksagonalny|strukturze heksagonalnej]]. Następuje zmniejszenie stężenia węgla w [[austenit|austenicie]], zmniejszenie [[Układ tetragonalny|tetragonalności]] [[martenzyt]]u i tworzy się martenzyt o [[Układ regularny|sieci regularnej]]. Otrzymujemy martenzytstrukturę odpuszczonymartenzytu odpuszczania.
* Drugie stadium, w temperaturze 200–300 °C, jest związane z dalszym wydzielaniem się z [[roztwór|roztworu]] węglika ε, skutkiem czego zawartość [[Węgiel (pierwiastek)|węgla]] w martenzycie maleje do około 0,15%; równocześnie zachodzi dyfuzyjna przemiana austenitu szczątkowego w strukturę o charakterze [[bainit]]ycznym; w etapie tym powstaje mieszanina ferrytu nieznacznie przesyconego węglem oraz węglika ε. W miarę wydzielania się węglików z martenzytu stopień tetragonalności jego struktury sieciowej c/a maleje.
* Trzecie stadium przebiega w temperaturze 300–400 °C. Następuje całkowite wydzielenie węgla z roztworu, a węglik ε ulega przemianie w cementyt; struktura otrzymana na tym etapie jest mieszaniną ferrytu i cementytu. Otrzymujemy strukturę troostytu odpuszczania.
* Czwarte stadium przebiega w temperaturze 400–650 °C. Zachodzi [[koagulacja]] cząsteczek cementytu, wzrastająca ze wzrostem temperatury. Struktura otrzymana w tym zakresie temperatur, będąca mieszaniną [[ferryt]]u i [[cementyt]]u, nazywa się [[Sorbit (stal)|sorbitem]] (cząstki cementytu mają kształt globularny). Na tym etapie następuje całkowite usunięcie naprężeń. Otrzymujemy strukturę sorbitu odpuszczania.