Nabicie na pal: Różnice pomiędzy wersjami

Narzędziem [[Kara (prawo)|kary]] był przygotowany wcześniej pal – zaostrzony z jednej strony drewniany [[słup]]. Nogi leżącego na ziemi skazańca [[kat]] wiązał sznurami lub powrozami do pary [[koń|koni]] lub [[wół|wołów]], a pal kładł między nogami skazanego. Gdy zwierzęta ruszały naprzód, ciągnęły za sobą skazańca. Pal wbijał się w odbyt lub [[krocze]] człowieka i pogrążał się dalej, ale nie dopuszczano do tego, by przebił go całkowicie. Następnie [[kat]] odwiązywał zwierzęta, a słup z nabitym człowiekiem stawiano pionowo. Pod wpływem [[siła ciężkości|ciężaru]] ciała pal pogrążał się coraz głębiej, przebijając powoli wnętrzności. [[Skazaniec]] konał przez długi czas, zależnie od wytrzymałości organizmu i stopnia uszkodzenia organów wewnętrznych; trwać to mogło nawet 3 dni. Krzywo wbity pal znacznie przedłużał cierpienia skazańca<ref>[[Jędrzej Kitowicz]], [[s:Opis obyczajów za panowania Augusta III/O Siczy i hajdamakach|''Opis obyczajów za panowania Augusta III'' - O Siczy i hajdamakach]]</ref>. Czasami, dla zaostrzenia kary, skazańca po nabiciu na pal smarowano łatwopalną substancją i podpalano.