Stella Czajkowska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
drobne redakcyjne
Linia 3:
Jej ojcem był właściciel i rektor [[gimnazjum]] w [[Rypin]]ie; nosiła po nim panieńskie nazwisko Grynszpan, przed wojną chodziła do konserwatorium w [[Wolne Miasto Gdańsk|Wolnym Mieście Gdańsku]], później przeniosła się wraz z rodzicami do [[Łódź|Łodzi]]. Jej rodzice zrezygnowali w 1939 roku z możliwości emigracji do USA, w związku z czym po wybuchu [[II wojna światowa|wojny]] znalazła się w łódzkim [[getto|getcie]]. Po likwidacji getta trafiła razem z rodziną (rodzicami i siostrą) w sierpniu 1944 do obozu [[Auschwitz]]. Zbiegiem okoliczności, pomimo iż wyselekcjonowani zostali od razu na śmierć w [[komora gazowa|komorze gazowej]], wskutek prawdopodobnie zakłóceń w zaopatrzeniu obozowej komory w [[Cyklon B|gaz Cyklon B]], Stella Czajkowska ocaliła życie<ref>Jest jedną z kilku znanych w świecie osób, które przeżyły selekcję do komory gazowej.</ref>, podobnie jak matka i siostra (ojciec został w Auschwitz zagazowany). Zaraz po tym, prosto z Auschwitz trafiła (nadal z matką i siostrą) do obozu [[Stutthof]]<ref>Tam otrzymała numer obozowy 57152.</ref>, stamtąd na początku 1945 roku do [[Wejherowo|Wejherowa]]<ref>Stella Czajkowska w swoich wspomnieniach określa ten port niemiecką nazwą ''Neustadt''</ref> (tam ocalała pomimo że statek, którym miała być transportowana dalej został zbombardowany przez aliantów i zatonął)<ref>Wcześniej, jeszcze w obozie Stutthof zmarła z wycieńczenia jej matka; siostra Stelli również przetrwała wojnę i po wojnie osiadła w Szwajcarii.</ref>.
 
Po wojnie najpierw trafiła do Szwecji, a potem z narzeczonym (późniejszym jej pierwszym mężem) Jerzym Klimaszewskim w 1947 przyjechała do Polski, gdzie podjęła studia w łódzkiej szkole muzycznej, a w [[Warszawa|Warszawie]] ukończyła [[Aspirantura|aspiranturę]] w klasie fortepianu prof. [[Jan Ekier|Jana Ekiera]].
 
Później wyszła za mąż po raz drugi. Od 1958 roku mieszka w Szwecji; tam występuje pod nazwiskiem zapisywanym w transkrypcji szwedzkiej: '''''Stella Tjajkovski''''' i tak określana jest w krótkim (14-minutowym) filmie ''„Det lönar sig inte att gråta”'' nakręconym dla telewizji szwedzkiej w 2005 roku (reżyseria i zdjęcia Håkan Pieniowski). Na kanwie historii Stelli Czajkowskiej [[Ireneusz Dobrowolski]] nakręcił w 2010 roku film dokumentalny „Rachunek szczęścia” (scenariusz [[Andrzej Bart]]).