Order Miecza: Różnice pomiędzy wersjami

|awers opis = Orderu Komandora I1. klasy

|awers 2 opis = Gwiazdy Komandora I1. klasy

Dawniej potocznie zwany "Żółtą Wstęgą" (''Det gula bandet'') order został ustanowiony 23 lutego 1748 przez króla [[Fryderyk I Heski|Fryderyka I]] w ramach stworzonego wówczas systemu odznaczeń, do którego należały także [[Królewski Order Serafinów|Order Serafinów]] i [[Królewski Order Gwiazdy Polarnej|Order Gwiazdy Polarnej]]. Nadawany był Szwedom i cudzoziemcom za zasługi w dziedzinie wojskowości. Przy stworzeniu orderu powoływano się na jego domniemanego przodka, [[zakon kawalerów mieczowych]] z [[Inflanty|Inflant]]. Posiadał trzy klasy, z których II i III podzielona była na dwa osobne stopnie, i dwa specjalne stopnie (z r. 1788) nadawane tylko w czasie wojny, w której uczestniczyła Szwecja (a więc ostatni raz w latach 1813–1815). W roku 1850 dodano jeszcze dwustopniowe odznaczenia dla podoficerów, zwane ''Odznaką Miecza'' (''Svärdstecknet'') i ''Medalem Miecza'' (''Svärdsmedaljen''), a w 1952 dodano ponadto do systemu trzystopniowy Krzyż Wojenny Orderu Miecza. Klasy i stopnie orderu były zatem od 1952 do 1974 następujące: Komandor z Wielkim Krzyżem, Komandor I1. klasy, Komandor II2. klasy, Komandor, Kawaler I1. Klasy , Kawaler II2. klasy, odznaczony Odznaką Miecza, odznaczony Medalem Miecza, odznaczony Krzyżem Wojennym I, II lub III klasy oraz (odznaczenia wojenne): Kawaler Wielkiego Krzyża I klasy i Kawaler Wielkiego Krzyża II klasy. Od 1952 roku odznaczenie mogły otrzymywać również kobiety, które nosiły tytuł Członek Orderu Miecza (''ledamot av Svärdsorden'').