Pompa obiegowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
nowe hasło |
nowe hasło |
||
Linia 1:
:Jest to maszyna robocza, która wywołuje przepływ cieczy (wody lub wodnych roztworów, najczęściej glikoli) w obiegach (pierwotnych lub wtórnych), instalacjach grzewczych lub chłodzących. Jako pompy obiegowe stosowane są wyłącznie [[pompa wirowa|pompy wirowe]]. Podstawowymi elementami pompy wirowej są: spiralny korpus z dwoma króćcami: ssawnym i tłocznym, oraz wirnik łopatkowy osadzony na wale napędzanym przez silnik elektryczny. Króćce p.o. mogą być umieszczone w jednej osi (p.o. „in-line”, najczęściej przystosowane do wbudowania bezpośrednio w rurociąg), lub oś króćca ssawnego jest prostopadła do osi króćca tłocznego (p.o. promieniowa).
Energia mechaniczna dostarczona do p.o. przez silnik przekazywana jest za pośrednictwem wirnika do strumienia cieczy, powodując przyrost jej ciśnienia (energii potencjalnej) i prędkości (energii kinetycznej). Przyrost energii cieczy następuje tylko w wirniku pompy obiegowej, jako jedynym elemencie przekazującym energię. W pozostałych elementach p.o. następuje tylko zamiana jednej formy energii na inną, np. energii kinetycznej na energię ciśnienia. Na przykład w spiralnie ukształtowanym korpusie p.o. następuje zamiana części energii kinetycznej w energię potencjalną, co powoduje dalszy przyrost ciśnienia cieczy.
Ciśnienie wytwarzane przez p.o. zostaje wykorzystane do pokonania oporów przepływu cieczy przez obieg grzewczy lub chłodzący.
Podczas pracy pompy obiegowej w centralnej części wirnika następuje spadek ciśnienia cieczy, co powoduje napływ cieczy przez króciec ssawny. W przypadku nadmiernego spadku tego ciśnienia w niektórych częściach wirnika ciśnienie może być niższe niż ciśnienie nasycenia, odpowiadające temperaturze pompowanej cieczy, co jest przyczyną tzw. kawitacji, tj. odparowania cieczy. Aby temu zapobiec ciśnienie cieczy w króćcu ssawnym (na dopływie do p.o.) powinno być wyższe niż ciśnienie nasycenia odpowiadające temperaturze cieczy o tzw. wymaganą nadwyżkę antykawitacyjną: NPSH – Net Positive Suction Head).
:Parametrami pomp obiegowych są: wydajność Q, ciśnienie ∆ p (wysokość podnoszenia ∆H) pompy, pobór mocy P i sprawność zespołu pompowego η, prędkość obrotowa wirnika n, nadwyżka antykawitacyjna NPSH oraz poziom hałasu L.
W praktyce korzysta się z graficznych zależności między wielkościami Q, ∆ p(∆H), P i η, które noszą nazwę charakterystyk pomp. Są one wyznaczane w wyniku badań, których metodyka jest znormalizowana. Charakterystyki te wyznaczane są przy pompowaniu wody o gęstości 1000 kg/m3 i lepkości kinematycznej = 1 mm2/s. Gdy p.o. używana jest do pompowania cieczy o innej gęstości i lepkości, to charakterystyki pompy należy przeliczyć. Charakterystyki pomp obiegowych podawane są w katalogach i dokumentacji techniczno- ruchowej, przy czym ich przebieg stanowi przedmiot gwarancji producentów pomp.
▲==Pompa obiegowa dławnicowa==
== Bibliografia ==
{{Bibliografia|
* Instalacje, gazowe, ogrzewcze, wentylacyjne i wodno-kanalizacyjne w budownictwie. Praca zbiorowa pod redakcją M. Rubika. Wydawnictwo Forum Sp. z o.o., Poznań 2005; rozdz. 5.14
Rubik M.: Pompy obiegowe w instalacjach c.o. i c.w.u.}}
[[
| |||