Schronisko PTTK w Dolinie Roztoki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
usunięcie szablonów {{bibliografia start}}, {{bibliografia stop}} |
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Władysław Kulczyński |
||
Linia 30:
Pierwsze schronisko miało dwie izby rozdzielone sienią, otwarte było tylko w okresie letnim. Pośród pierwszych turystów znaleźli się m.in. [[Walery Eljasz-Radzikowski]], [[Tytus Chałubiński]] i [[Stanisław Witkiewicz]]. Pierwszym gospodarzem schroniska był góral Franciszek Dorula. Dwukrotnie gospodarzył w nim też [[Bartłomiej Obrochta]], góralski skrzypek i przewodnik, przez długi czas było zarządzane również przez rodzinę Budzów.
Budynek bywał modernizowany, mimo to stopniowo niszczał. Wskutek dużego zagrożenia dla turystów został rozebrany w 1911, a obok niego wybudowano wkrótce pod nadzorem [[Władysław Kulczyński (senior)|Władysława Kulczyńskiego]] dzisiejszy budynek. W latach 30. schronisko było kilkukrotnie rozbudowywane.
Drewniane schronisko słynie z atmosfery „z dawnych lat”. W latach międzywojennych za czasów gospodarzącej w nim rodziny Grabowskich była to główna baza [[taternik]]ów polskich wspinających się na [[Słowacja|Słowacji]] (obok schroniska możliwa była wówczas przeprawa mostkiem przez [[Białka (dopływ Dunajca)|Białkę]]). Podczas II wojny światowej znajdowała się tu placówka niemieckiej straży granicznej, po wojnie budynek powrócił do dawnego charakteru.
| |||