Neoterycy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.6.4) (Robot dodał uk:Неотерики |
m r2.7.3) (Robot dodał fr:Alexandrinisme latin; zmiany kosmetyczne |
||
Linia 1:
'''Neoterycy''' (od [[gr.]] ''hoi neoteroi poietai'', dosłownie "poeci młodsi", [[język łaciński|łac.]] ''poetae novi'') - to termin oznaczający grupę młodych poetów rzymskich działających w połowie I wieku p.n.e.
Neoterycy zerwali z rzymską tradycją wielkich [[epos]]ów historycznych. Wzorując się na poezji [[hellenizm|hellenistycznej]], zwłaszcza aleksandryjskiej, preferowali utwory niewielkich rozmiarów (epigramy, fraszki, krótkie scenki, pieśni weselne i żałobne, epyllia - małe poematy epickie), lecz wycyzelowane do perfekcji (np. jeden z nich, [[Helwiusz Cynna]], pracował przez dziewięć lat nad [[epylion]]em zatytułowanym "Smyrna").
Przywódcą nowej szkoły był Publiusz Waleriusz Katon, którego dzieła nie zachowały się. Jedynym przedstawicielem neoteryków, którego utwory dobrze znamy, jest [[Katullus]]. Z dorobku innych neoteryków (jak np. [[Ticida|Cecyliusz Ticida]], Helwiusz Cynna, Gajusz Kornificjusz, Gajusz Licyniusz Macer Kalwus i Warron z Ataksu) zachowały się najwyżej kilkuwersowe fragmenty.
W gronie naoteryków działały i tworzyły dwie poetki: [[Kornificja]], autorka cenionych epigramatów, oraz [[Metella]].
Z neoterykami sympatyzował - młody w okresie ich działalności - [[Wergiliusz]], ślady ich wpływu odnajduje się w jego twórczości.
Linia 25:
* Anser
== Literatura ==
* [[Kazimierz Kumaniecki]], ''Literatura rzymska. Okres cyceroński'', Warszawa 1977, s. 51-66.
[[Kategoria:Grupy i ruchy poetyckie]]
Linia 34:
[[en:Neoteric]]
[[es:Neotérico]]
[[fr:Alexandrinisme latin]]
[[gl:Neotérico]]
[[it:Poetae novi]]
|