Paradoks wody i diamentu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 4:
 
===Rozwiązanie===
W ujęciu szkoły austriackiej [[cena (ekonomia)|cena]] stanowi wartość wymienną dobrajdobra, która nie jest jednak tożsama z wartością użytkową. Zgodnie z [[prawo malejącej użyteczności krańcowej|prawem malejącej użyteczności krańcowej]] kolejno konsumowane jednostki dobra przedstawiają coraz mniejszą wartość użytkową dla [[konsument (ekonomia)|konsument]]a. Zdaniem przedstawicieli szkoły austriackiej w warunkach [[konkurencja doskonała|wolnej konkurencji]] cena rynkowa (a więc wartość wymienna) dobra zostanie ustalona na poziomie wartości użytkowej ostatniej konsumowanej jednostki dobra. Jednak konsument czerpie użyteczność z każdej (a nie tylko z ostatniej) konsumowanej jednostki dobra, dlatego suma użyteczności jaką czerpie z [[konsumpcja|konsumpcji]] wszystkich jednostek będzie znacząco większa od użyteczności ostatniej konsumowanej jednostki.
 
W warunkach obfitości wody łatwo zrozumieć, że suma czerpanej użyteczności z konsumpcji wielu jednostek wody jest znacząco wyższa od wartości użytkowej ostatniej konsumowanej jednostki wody. Jednoczeście w warunkach rzadkości diamentów wartość użytkowa pierwszej jednostki tego dobra będzie wyższa od [[korzyść krańcowa|krańcowej użyteczności]] wody, ale jednocześnie niższa od sumy użyteczności czerpanej z konsumpcji wszystkich jednostek wody.