Prokonsul: Różnice pomiędzy wersjami

'''Prokonsul''' ([[łacina|łac.]] ''proconsul'') – był to tytuł nadawany od [[I wiek p.n.e.|I w. p.n.e.]] [[konsul rzymski|konsulom]] po zakończeniu [[kadencja (politologia)|kadencji]], związany z równoczesnym powierzeniem funkcji zarządu [[Prowincje senackie|senackich prowincji]] konsularnych, co łączyło się z szerokimi uprawnieniami administracyjnymi, wojskowymi i jurysdykcyjnymi. Namiestnictwo prowincji wiązało się również z dużymi dochodami dla prokonsula, co pozwalało na zwrot z nawiązką wydatków związanych z wyborem i pełnieniem obowiązków konsula, który to urząd sprawowano w ramach służby publicznej (tzn. konsul nie pobierał wynagrodzenia). Zasadniczo prokonsulat trwał rok, jednak były przypadki jego przedłużenia. Na przykład [[Pompejusz]]owi w celu zwalczania korsarzy przedłużono ten urząd bezterminowo, zaś [[Gajusz Juliusz Cezar|Juliuszowi Cezarowi]] powierzono na 4,5 roku. Według [[Diodor Sycylijski|Diodora]] ''insygniami urzędu prokonsula było dwunastu liktorów, toga z szerokim purpurowym szlakiem''<ref>Wyciąg u [[Focjusz I Wielki|Focjusza]], kodeks 244.393b.</ref>. Dodatkow [[krzesło kurulne]], poza obrębem [[Rzym]]u w rózgi (''[[fasces]]'') wtykano topory (''secures'')<ref>O. Jurewicz, L. Winniczuk, ''Starożytni Grecy i Rzymianie w życiu prywatnym i państwowym'', PWN 1968, s. 367.</ref>.