Rumunia w okresie komunizmu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Upadek rządów komunistycznych: zmieniono z komunistycznej na antykomunistycznej |
|||
Linia 203:
W 1967 r. Ceauşescu powołał specjalną komisję partyjną do zbadania nadużyć władzy w okresie rządów Gheorghiu-Deja. W wyniku jej prac rehabilitowano wielu działaczy straconych za sprawą poprzedniego dyktatora oraz obciążono winą za represje Gheorghiu-Deja, jednak podstawowym celem działań komisji było umocnienie władzy Ceauşescu w państwie, który chciał postawić na czele kraju oddanych sobie, nowych ludzi. Mimo jednak potępiania represji Gheorghiu-Deja, Ceauşescu w praktyce całkowicie kontynuował jego politykę, szczególnie podkreślając rumuńskie tradycje narodowe. Nagłaśniano tradycje [[Dakowie|dackie]] Rumunii i [[języki romańskie|romańskość]] ich języka podkreślając w ten sposób związki Rumunii z [[Cywilizacja zachodnia|Zachodem]]. W 1968 r. zlikwidowano ostatecznie Węgierski Okręg Autonomiczny, prowadzono także represyjną politykę wobec [[Sasi siedmiogrodzcy|Sasów siedmiogrodzkich]] i innych mniejszości narodowych.
W 1968 r. względna niezależność Rumunii od Związku Radzieckiego znalazła swój wyraz w nieuczestniczeniu przez Rumunię w [[Operacja Dunaj|interwencji Układu Warszawskiego w Czechosłowacji]]. To był kolejny element polityki, który pomógł Ceauşescu w kreowaniu pozytywnego wizerunku Rumunii na Zachodzie. Jednak tego typu kroki (innym był np. udział sportowców w Rumunii w zbojkotowanych przez inne państwa
Odmowa Ceauşescu wzięcia udziału w inwazji na Czechosłowację w 1968 roku oraz tymczasowe zmniejszenie wewnętrznych represji, pomogły mu w wypracowaniu pozytywnego wizerunku zarówno w kraju, jak i na Zachodzie. Zwiedzeni przez "niezależną" zagraniczną politykę Ceauşescu, zachodni przywódcy zmienili swój stosunek do niego dopiero w późnych latach 70., kiedy to reżim stał się ekstremalnie arbitralnym i zbrodniczym systemem. Jednakże przy życiu podtrzymywały go zachodnie kredyty, umożliwiające rozwój ekonomiczny, ale i jednocześnie zaostrzanie kursu władzy. Kontynuując industrializację Ceauşescu podejmował potężne i często nieracjonalne przedsięwzięcia gospodarcze, m.in. związane z urbanizacją wsi. Po [[Trzęsienie ziemi w Bukareszcie (1977)|trzęsieniu ziemi w 1977 r.]], które dotknęło [[Bukareszt]] nakazał wyburzenie dużej części historycznego centrum miasta, budując w to miejsce szereg monumentalnych gmachów, z potężnym [[Pałac Parlamentu|Domem Ludowym]] na czele.
| |||