STS-61-A: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
uzupełnienie danych -Źródło- ASTRONAUTYKA nr 4 rok1986r.. |
||
Linia 73:
== Cel misji ==
* Misja naukowa z laboratorium [[Spacelab]]-D1("D" jak Deutschland), po raz pierwszy i ostatni w historii startowała ośmioosobowa załoga statku kosmicznego.
== Przebieg misji ==
Wyprawa poświęcona była pobytowi w przestrzeni kosmicznej laboratorium Spacelab. W tym locie laboratorium znalazło się na orbicie po raz czwarty i miał postać długiego pomieszczenia ciśnieniowego, połączonego tunelem z kabiną Challengera. Wyprawę zrealizowano na zamówienie Republiki Federalnej Niemiec, która dostarczyła 76 różnorodnych zestawów aparatury badawczej i naukowej. Z tego względu przedsięwzięcie oznaczono Spacelab D-1, a przebieg doświadczeń nadzorowano nie z [[Houston]], a z ośrodka w [[Oberpfaffenhofen]] w RFN.<br>
W locie uczestniczyła rekordowa liczna, 8-osobowa załoga. Tygodniowy lot rozpoczął się 30 października 1985 roku startem z Przylądka Canaveral na Florydzie, zakończył zaś 6 listopada w kalifornijskiej bazie im. Edwardsa na początku 112-ego okrążenia Ziemi.<br>
Wyposażenie naukowe służyło do doświadczeń dotyczących przetwarzania materiałów, biologii, medycyny i nawigacji. Doświadczenia materiałowe prowadzono za pomocą dwóch pieców. Doświadczenia biologiczne wykonywano za pomocą zestawu Bio-Rack. Dotyczyły wpływu nieważkości na właściwości limfocytów warunkujących odporność organizmów na choroby. Badano zmysł równowagi, który sprawia kłopoty większości ludzi odbywających loty kosmiczne.<br>
Lot STS 61-A wykorzystano dodatkowo do umieszczenia na orbicie małego, o masie 70 kg, amerykańskiego satelity łącznościowego Glomr o zastosowaniu policyjnym (walka z przemytem) i wojskowym.<br>
Lądowanie Challengera wiązało się z próbą nowego podwozia - z zamocowaną obrotowo i kierowaną przednią środkową sekcją. W podwoziach dawnego typu sekcja ta była nieruchoma. Dowódca promu po przyziemieniu z prędkością 320 km/h z powodzeniem manewrował dobiegiem. Ważąca około 100 ton maszyna na skutek ruchów przedniej sekcji podwozia zbaczała 6 m od linii środkowej pasa lotniskowego i powracała na nią posłusznie.<br>
Do rangi symbolu urasta fakt, że start wahadłowca obserwował sędziwy niemiecki pionier astronautyki, [[Herman Oberth]].<ref>{{cytuj pismo|nazwisko=Wierzbowski|imię=Jerzy|tytuł=Astronautyka|wydawnictwo=Ossolineum|miejsce=Warszawa|rok=1986|wolumen=4|strony=8-9|}}</ref>
{{Przypisy}}
| |||