Warszawska Jesień: Różnice pomiędzy wersjami

Poczynając od pierwszego festiwalu, „Warszawskim Jesieniom” przez długie lata towarzyszyło ogromne zainteresowanie publiczności i krytyki.<ref>W 1962 roku na inauguracji VI Warszawskiej Jesieni sprzedano 1326 bilety do sali mieszczącej 1060 osób, a na koncert kameralny o sali 433-osobowej weszło 751 osób. Dane wg: "''50 lat Związku Kompozytorów Polskich'', Warszawa 1995, s. 90.</ref> W czasach [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] festiwale stały się „oknem wystawowym” muzyki polskiej, a z czasem wschodnioeuropejskiej w ogóle dla muzyków i krytyków przybywających na nie z Zachodu, a zachodniej awangardy – dla publiczności polskiej. Przyczynił się też do rozwoju tzw. [[szkoła polska|polskiej szkoły kompozytorskiej]].