[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Rubinbot (dyskusja | edycje)
Led Zeppelin wydało 11 singli, w całym okresie twórczości. Tutaj napisano że u schyłku w 1980r wydano pierwszy.
Linia 2:
 
''AOR'' jest także zamiennie stosowanym skrótem innych terminów – '''''album-oriented rock''''' i '''''album-oriented radio'''''.
We wczesnej fazie rozwoju muzyki rockowej podstawowym medium dystrybucji muzyki był tzw. "[[Singel (muzyka)|singel]]" (z ang. ''single''), na którym zamieszczano jedną lub dwie, po jednej na każdej stronie, piosenki. Po wydaniu kilku singli jednej grupy, wytwórnie płytowe grupowały te, które zdobyły popularność, na "longplejach" (z ang. ''long play'' lub ''[[Album (wydawnictwo muzyczne)|LP]]''), często dodając inne piosenki, tzw. "wypełniacze" (ang. ''fillers''). Single, i w większości przypadków wyłącznie one, odgrywane były przez [[Radio|rozgłośnie radiowe]]. Począwszy od końca lat sześćdziesiątych można zaobserwować wśród wielu grup odejście od wydawania singli i skupienie się na produkcji całych albumów. Często związane było to ze wzrastającą popularnością [[Album koncepcyjny|albumów koncepcyjnych]], lecz także albumy nie posiadające tej cechy nagrywane były w całości. Ich twórcom przyświecał zwykle cel zachowania spójności stylistycznej albumu oraz symetrycznego rozłożenia akcentów, np. umieszczenie utworu instrumentalnego, groteski, utworu akustycznego itd. Niekiedy wydanie albumu poprzedzone było wydaniem jednego czy dwóch promocyjnych singli, ale zawsze wtedy album był ukończony lub na ukończeniu. Wiele grup w ogóle rezygnowało z wydawania singli. I tak na przykład [[Pink Floyd]] nie wydał ani jednego singla w latach siedemdziesiątych, a [[Led Zeppelin]] pierwszy singel wydał już u schyłku swej działalności, w [[1980]].
 
Wszystkie odnoszą się bardziej do formatu stacji [[radio]]wych niż do konkretnego stylu muzyki [[rock]]owej. W połowie [[lata 60. XX wieku|lat 60.]], wraz z rozwojem stacji [[radio]]wych nadających w paśmie [[UKF|fal ultrakrótkich]] ([[FM]]), pojawił się nowy słuchacz – wychowany na muzyce [[underground]]owej (podziemia) i wielkich festiwalach na otwartej przestrzeni, odbiorca odrzucający propozycję radia wypełnionego nagraniami z list przebojów. Format AOR wykształcił się z radia studenckiego działającego w [[kampus]]ach. W [[1966]] r. stacje WOR-FM w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]] i KMPX-FM w [[San Francisco]] zaczęły prezentować progresywną muzykę [[rock]]ową z [[album (wydawnictwo muzyczne)|albumów]] zamiast z proponowanych przez wydawnictwa płytowe [[Singel (muzyka)|singli]]. [[Prezenter]]zy wybierali dowolne utwory z elektrycznym [[blues]]em, [[art rock]]iem, [[jazz-rock]]iem lub [[hard rock]]iem. Nie byli ograniczani długością utworów, stąd można było usłyszeć w całości dziewiętnastominutowy utwór ''Revelation'' z płyty ''Da Capo'' [[Kalifornia|kalifornijskiej]] grupy [[Love (grupa muzyczna)|Love]].