Andrés Gómez: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.3) (Robot dodał ru:Гомес, Андрес |
m Bot poprawia pisownię ATP World Tour |
||
Linia 33:
Kariera zawodowa leworęcznego Ekwadorczyka przypadła na lata [[1979]]-[[1993]]. Pierwszy turniej w grze pojedynczej wygrał w [[1981]] w [[Bordeaux]], rok wcześniej był w finale w Sarasocie. W [[1984]] odniósł pięć zwycięstw turniejowych, w [[1986]] cztery. Triumfował dwukrotnie w prestiżowych otwartych mistrzostwach Włoch (''Italian Open'') w [[Rzym]]ie. Zwyciężył w wielkoszlemowym turnieju French Open w [[Paryż]]u w [[1990]] mając skończone 30 lat. Następnie osiągnął najwyższą pozycję w rankingu światowym – nr 4.
Do turnieju na kortach im. [[Roland Garros|Rolanda Garrosa]] przystępował w dobrej dyspozycji, po wygranych imprezach w [[Barcelona|Barcelonie]] (z finale z Argentyńczykiem [[Guillermo Pérez Roldán|Pérezem Roldánem]]) i [[Madryt|Madrycie]] (w finale z Szwajcarem [[Marc Rosset|Rossetem]]) oraz półfinale w Rzymie (przegrał z Austriakiem [[Thomas Muster|Musterem]]); wszystkie te turnieje były rozgrywane na nawierzchni ziemnej, podobnie jak French Open. W drodze po tytuł Ekwadorczyk pokonał m.in. Urugwajczyka [[Marcelo Filippini|Filippiniego]], Rosjanina [[Aleksandr Wołkow (tenisista)|Wołkowa]], Szweda [[Magnus Gustaffson|Gustafssona]] (walkower) i Francuza [[Thierry Champion|Championa]], a w półfinale zrewanżował się za niedawną porażkę Musterowi. W finale jego przeciwnikiem był Amerykanin [[Andre Agassi]], wschodząca gwiazda tenisa, uważany za faworyta; doświadczony Gómez pokonał rywala w czterech setach (6:3, 2:6, 6:4, 6:4), odnosząc swoje jedyne singlowe wielkoszlemowe zwycięstwo. Dało mu ono nie tylko awans na najwyższą pozycję rankingową w karierze, ale także udział w turnieju [[ATP World Tour Finals|Masters]] (rozgrywanym po raz pierwszy pod nazwą ''ATP World Tour World Championship''), gdzie poniósł trzy porażki w meczach grupowych (z Musterem, [[Ivan Lendl|Lendlem]] i [[Boris Becker|Beckerem]]). W grudniu 1990 wystąpił także w inauguracyjnej edycji [[Puchar Wielkiego Szlema|Pucharu Wielkiego Szlema]], ale uległ już w I rundzie Amerykaninowi [[Aaron Krickstein|Aaronowi Kricksteinowi]].
Do ścisłej światowej czołówki zaliczał się przez wiele lat. W turniejach Masters uczestniczył łącznie pięć razy – oprócz 1990 w [[1982]], [[1983]], [[1985]], [[1986]]. Wygrał 21 turniejów w grze pojedynczej, w dalszych 14 osiągał finały. Ostatni turniej wygrał w [[1991]] w [[Brasília|Brasílii]].
| |||