Hi-fi: Różnice pomiędzy wersjami

{{dopracować|źródła}}

'''Hi-fi'''<ref group="uwaga">Na niektórych urządzeniach spotkane są również określenia Hi Fi, HI-FI.</ref> (czyt. {{IPA|haɪ̯fɪ}}<ref group="uwaga">Taka wymowa obowiązuje jedynie w Polsce, w języku angielskim to {{IPA|haɪ̯faɪ}}.</ref>), skrót od '''Hi'''gh '''fi'''delity ([[język angielski|ang.]] ''wysoka wierność'') – termin określający reprodukcję dźwięku o jakości bardzo zbliżonej do oryginału<ref>{{cytuj książkę | autor = McGraw-Hill | inni = Mark D. Licker (wyd.), Joe Faulk (red.) | tytuł = The McGraw-Hill Dictionary of Engineering | wydawca = McGraw-Hill | miejsce = Warszawa | rok = 2003 | wydanie = 2 | isbn = 0-07-141799-0}}</ref>. Parametry, które muszą spełniać urządzenia oznaczone symbolem hi-fi, są określone w niemieckiej normie DIN 45500 z roku [[1973]] (w innych krajach stosowano także normę IEC&nbsp;268). Dotyczy ona m.in. maksymalnego poziomu [[szum akustyczny|szumów]] i [[zniekształcenia nieliniowe|zniekształceń]], a także [[charakterystyka przenoszenia|charakterystyki przenoszenia]].