Godfryd V Plantagenet: Różnice pomiędzy wersjami

Król Henryk I zmarł w [[1135]] r. i Matylda zgłosiła swoje pretensje do korony angielskiej. Ubiegł ją jednak jej cioteczny brat, [[Stefan z Blois]], który został [[22 grudnia]] koronowany na króla. Matylda uzyskała początkowo poparcie w [[Normandia|Normandii]], ale po koronacji Stefana ta prowincja również uznała go za swojego władcę. Rok później Godfryd przekazał rycerzowi Juhelowi de Mayenne zamki [[Ambrieres]], [[Gorron]] i [[Chatilon-sur-Colmont]], w zamian za pomoc udzieloną jego żonie. Przygotowania trwały kilka lat i w [[1139]] r. Matylda ze 140 rycerzami wylądowała w Anglii. Po dwóch latach walk pojmała do niewoli króla Stefana i ogłosiła się ''panią Anglików''. Udała się do [[Londyn]]u by się ukoronować, ale na przeszkodzie stanął opór jej dotychczasowych zwolenników, którzy zatęsknili za słabymi rządami Stefana. Król został wkrótce uwolniony, a po kilku latach bezskutecznych walk Matylda powróciła na kontynent.

 

 

Podczas swoich rządów w Andegawenii, Godfryd musiał trzykrotnie stawiać czoło rebeliom baronów - w [[1129]], [[1135]] r. i w latach [[1145]]-[[1151]]. Często toczył spory ze swoim młodszym bratem, [[Eliasz II (hrabia Maine)|Eliaszem]], którego więził do [[1151]] r. Tłumienie rebelii hamowało jego postępy w Normandii i było jednym z powodów, dla których nie mógł udzielić wystarczającego poparcia zbrojnego żonie walczącej w Anglii.