Rozumowanie indukcyjne: Różnice pomiędzy wersjami

 

==== Indukcja eliminacyjna Johna Stuarta Milla ====

 

Pierwszą próbą udoskonalenia indukcji enumeracyjnej niezupełnej była indukcja eliminacyjna Francisa Bacona, w doskonalszej postaci przedstawił indukcję eliminacyjną John Stuart Mill. Indukcja eliminacyjna Milla stanowi metodę poszukiwania związków przyczynowych między [[zjawisko|zjawiskami]], a więc albo przyczyn pewnego zjawiska, albo skutków innego. Punktem wyjścia poszukiwania związku przyczynowego jest zgromadzenie możliwych przyczyn <math>A_1, A_2, A_3, \dots, A_n</math> danego zjawiska (okoliczności, w których zjawisko to zachodzi) lub analogicznie prawdopodobnych skutków danego zjawiska <math>B_1, B_2, B_3, \dots, B_n</math>. By wyodrębnić spośród przyczyn <math>A_1 - A_n</math> rzeczywistą przyczynę zjawiska lub spośród skutków <math>B_1 - B_n</math> rzeczywisty skutek zjawiska, Mill zbudował 5 schematów wnioskowań: kanon jedynej zgodności, kanon jedynej różnicy, kanon zmian współtowarzyszących, kanon połączonej metody zgodności i kanon różnicy reszt.