Sielawa europejska: Różnice pomiędzy wersjami

|gatunek = sielawa

|synonimy =

|status IUCN = LC

|IUCN id = 5360

}}

 

 

Zamieszkuje głównie jeziora w [[Zlewisko|zlewisku]] [[Morze Bałtyckie|Morza Bałtyckiego]] oraz w dorzeczu górnej [[Wołga|Wołgi]], w [[Anglia|Anglii]], [[Szkocja|Szkocji]] i jeziorze [[jezioro Waginer|Waginer]] w [[Bawaria|Bawarii]]. W [[Polska|Polsce]] częsta w czystych i chłodnych jeziorach. W [[Zatoka Fińska|Zatoce Fińskiej]] tworzy formę półwędrowną. Lubi głębokie i czyste jeziora o twardym dnie. Jest bardzo wrażliwa na zawartość tlenu w wodzie i przemieszcza się w zależności od stopnia jej natlenienia.

 

Ciało bocznie spłaszczone, oczy duże, otwór gębowy stosunkowo mały. Na pierwszym łuku skrzelowym od 36 do 52 wyrostków filtracyjnych. Grzbiet od brązowego przez ciemnoszary do niebieskawego, boki srebrzyste. Osiąga długość przeciętnie około 30 cm, maksymalnie 45 cm. Masa ciała maksymalnie ok. 1 kg. Prowadzi ławicowy tryb życia. Ciało sielaw żyjących w jeziorach ubogich w pokarm jest smuklejsze w porównaniu z osobnikami żyjącymi w wodach obfitujących w pokarm.

 

[[Plik:Muikku2.jpg|240px|right|thumb|Sielawa]]

W ciągu dnia przebywa w [[Ławica ryb|ławicach]] w wodach [[pelagial]]nych, na głębokości 20–30 m, a o zmierzchu żeruje bliżej powierzchni. Żywi się [[plankton]]em. Sielawa żeruje przez cały rok wyszukując chmary planktonu skorupiakowego.

 

[[Dojrzałość płciowa|Dojrzałość płciową]] osiąga w 2–3 roku życia. [[Tarło]] odbywa od listopada do grudnia. Samica składa od 2–20 tys. [[Ikra|jajeczek]]. Narybek przebywa w powierzchniowych warstwach wody. Samica przystępuje do tarła począwszy od trzeciego roku życia.

 

Białe mięso sielawy jest smaczne i wysoko cenione. Poławiana gospodarczo, może być przetwarzana świeża, wędzona i konserwowana.

 

|}

 

=== Bibliografia ===

# {{Cytuj książkę |nazwisko=Załachowski |imię=Włodzimierz |tytuł=Ryby|rok=1997 |wydawca=Wydawnictwo Naukowe PWN |miejsce=Warszawa |isbn = 83-01-12286-2}}