Warszawska Jesień: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia: Lutosławski |
→Historia: wykonania Lutosławskiego |
||
Linia 12:
Można było na Warszawskiej Jesieni poznać dzieła znanych kompozytorów z początku XX wieku, dotąd nieznanych polskiej publiczności: [[Arnold Schönberg|Schönberga]], [[Alban Berg|Berga]], [[Anton Webern|Weberna]], [[Edgar Varese|Varese’a]], a nawet [[Béla Bartók|Bartóka]] czy [[Igor Strawinski|Strawinskiego]]. Pojawiła się też awangarda lat 60.: [[Pierre Boulez|Boulez]], [[Luigi Nono|Nono]], [[Luigi Dallapiccola|Dallapiccola]], [[Bruno Maderna|Maderna]], [[John Cage|Cage]]. Kompozytorzy, wykonawcy, krytycy i muzykolodzy z Zachodu przyjeżdżali do Warszawy aby poznać kulturę muzyczną krajów zza żelaznej kurtyny.
Początkowo festiwal planowano jako [[biennale]], toteż następny odbył się dopiero w 1958, ale później „Warszawskie Jesienie” odbywały się już co roku, z wyjątkiem 1982 roku (z uwagi na [[stan wojenny w Polsce 1981-1983|stan wojenny]]). Od 1959 roku program festiwalu układała komisja. Rekordowo długo, bo przez 37 lat, członkiem jej był [[Witold Lutosławski]]. W latach 1960–65 był też pierwszym przewodniczącym tej komisji. Lutosławski był też najczęściej grywanym na festiwalu polskim kompozytorem: za życia wykonywano jego muzykę 49 razy. <ref>''Witold Lutosławski - Przewodnik po Warszawie'': ulica Piwna 44;
| |||