Urodził się 25 października 1952 roku w Ain Roumaneh w pobliżu Bejrutu, jego rodzice pochodzili z północnolibańskiej wioski Bsharri. Z wykształcenia jest lekarzem, ale z powodu działalności politycznej nie praktykował w tym zawodzie. Na początku lat 70. wstąpił do [[Kataeb]]. We wczesnych latach 80. Samir Dżadża kierował milicjami Sił Libańskich na północy Libanu, liczącymi 1 500 żołnierzy. W latach 1982-1983, dowodził oddziałami chrześcijańskimi w walkach przeciwko milicjom druzyjskim, Palestyńczykom i Syryjczykom w górach Szuf ([[wojna w Górach Szuf]]). W 1985 r. wraz z [[Elie Hobeika|Elie Hobeiką]] odsunął Fouada Abou Nadera od kierowania SL. W następnym roku sam obalił Ellie Hobeikę w rezultacie podpisania w Damaszku przez tego ostatniego trójstronnego porozumienia z druzami i Amalem. Jako przywódca SL prowadził politykę anty-syryjską. Odegrał znaczącą rolę podczas rebelii gen. [[Michel Aoun|Michela Aouna]]. W 1993 r., po przegraniu rywalizacji z [[Georges Saadeh|Georges’em Saadehem]] został usunięty z władz Falang Libańskich. Jednak pozostał na czele Sił Libańskich. Skazany za przestępstwa wojenne przebywał w latach 1994-2005 w więzieniu. Ułaskawiony w wyniku [[Cedrowa rewolucja|cedrowej rewolucji]].
