Dżinn: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Michu1945 (dyskusja | edycje)
→‎Bibliografia: drobne redakcyjne
BlackBot (dyskusja | edycje)
m ZdB: baśnie --> księgi
Linia 5:
Jako pozostałość mitologicznych wyobrażeń z przedmuzułmańskiej [[Arabia|Arabii]] pojawiły się także w [[islam]]ie, gdzie stanowią trzecią kategorię rozumnych istot stworzonych przez [[Bóg|Boga]] (obok [[anioł]]ów i ludzi). Dżinny w wierzeniach muzułmańskich dzielą się na dobre i złe. Dobre służą Bogu i pomagają ludziom (w szczególności prorokom), zaś złe ([[Ifrit|ifrity]], [[Sila (demon)|sile]] i [[ghul]]e) szkodzą. Czasem do złych dżinnów zalicza się [[szatan]]a (''szejtana''). Podobnie jak ludzie, dżinny dzielą się na plemiona i rody.
 
Dżinny były bardzo popularne w ludowej tradycji muzułmańskiej. Zgodnie z ludowymi [[legenda]]mi i [[baśń|baśniami]], człowiek przy pomocy zaklęć może sobie w pewnych wypadkach dżinna podporządkować (np. zmusić do spełnienia trzech życzeń), a także uwięzić w lampie lub butelce (''[[Baśnie z tysiąca i jednej nocy|Księga tysiąca i jednej nocy]]''). Często pełnili w opowieściach funkcję strażników skarbów, byli mieszkańcami ruin, miejsc ponurych i opuszczonych.
 
Arabowie w czasach przed islamem uważali, że każdy poeta ma swojego dżinna, od którego zależy wielkość jego talentu. Według [[hadis]]ów, każdy człowiek ma towarzysza dżina (zwanego po arabsku ''[[karin (islam)|karin]]''), który namawia go do [[grzech]]u. Jedynie ''karin'' [[Mahomet]]a był dobrą istotą.