Argentyna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Znacznik: wulgaryzmy lub nieodpowiednie słownictwo (filtr nadużyć) |
Dodanie odnośnika do pojęcia Stagflacji |
||
Linia 325:
To jeden z najważniejszych światowych producentów pszenicy, wełny i mięsa. Blisko 1/3 zbiorów pszenicy przeznaczana jest na eksport. Ważne są także uprawy kukurydzy i roślin oleistych. Pastwiska i grunty orne stanowią ponad 60% powierzchni kraju.
Dominującym kierunkiem w rolnictwie jest hodowla oraz uprawa oliwek (aż 90% eksportowanych produktów to oliwki). Coraz większe znaczenie nabierają obecnie uprawy roślin plantacyjnych: bawełny, trzciny cukrowej, tytoniu oraz owoców cytrusowych a zwłaszcza pomarańczy i cytryny. Argentyna zajmuje pierwsze miejsce wśród krajów Ameryki Łacińskiej, a czwarte w świecie, w uprawie winorośli i produkcji wina. Istotna jest także uprawa jabłoni, nie spotykana w żadnym z pozostałych krajów kontynentu. Lasy stanowią ok. 22% powierzchni kraju, a pozyskiwane drewno przeznaczane jest głównie na budulec. Z drewna bardzo twardego drzewa kebraczo pozyskuje się taninę, garbnik używany do garbowania skór oraz w przemyśle chemicznym i farmaceutycznym. Argentyna jest największym producentem i eksporterem taniny na świecie (95%). Kraj posiada bogate złoża surowców mineralnych i energetycznych. Największe znaczenie w przemyśle energetycznym ma wydobycie [[ropa naftowa|ropy naftowej]]. Argentyna zajmuje pod tym względem trzecie miejsce w [[Ameryka Południowa|Ameryce Południowej]]. Obfite są również złoża gazu ziemnego i uranu. Są tu także znaczne zasoby [[beryl (minerał)|berylu]], bardzo cenionego w przemyśle elektronicznym. W przemyśle przetwórczym główne znaczenie ma przemysł maszynowy, w tym produkcja samochodów, w której Argentyna zajmuje drugie miejsce w Ameryce Południowej. Istotny jest również przemysł związany z przetwórstwem spożywczym, zwłaszcza mięsnym, oraz produkcja wyrobów skórzanych, włókienniczych i celulozowo-papierniczych. Obecnie silnie rozwija się turystyka. Argentyna zajmuje pierwsze miejsce w Ameryce Południowej pod względem ilości miejsc noclegowych<ref>[http://www.travelplanet.pl/przewodnik/argentyna/gospodarka.html Gospodarka Argentyny – travelplanet.pl].</ref>.
W latach 1890–1930 Argentyna należała do dziesięciu najbogatszych krajów świata. Rozwój, oparty głównie o kapitał brytyjski, dotyczył przede wszystkim rolnictwa i infrastruktury. Ludność kraju w tym okresie rosła o 4% rocznie. Dochody rosły jeszcze szybciej. Na przełomie lat 20. i 30. Argentyna, podobnie jak inne kraje świata, wpadła w [[wielki kryzys gospodarczy]]. Na ów kryzys nałożył się dodatkowo duży napływ imigrantów, co spowodowało, że Argentynie trudniej niż innym krajom było powrócić do poziomu dochodów na 1 mieszkańca z lat 20. W kraju [[liberalizm gospodarczy]] został zastąpiony interwencjonizmem i protekcjonizmem. W latach 50. prezydent [[Juan Perón|Juan Domingo Peron]] uczynił Argentynę państwem socjalnym na wzór zachodnich państw. Niestety, wydatki socjalne były zbyt duże i już w połowie lat 50., po usunięciu Perona, zaczęły się czasy ostrych oszczędności w celu zmniejszenia olbrzymiego zadłużenia państwa. Po ich przeprowadzeniu nastały dobre czasy lat 60. odznaczające się wyjątkowo niską inflacją. Dobra koniunktura zaczęła jednak się kończyć w latach 70. Podobnie jak na Zachodzie, doszło do zjawiska [[stagflacja|stagflacji]], czyli współwystępowania wysokiej inflacji i niskiego wzrostu gospodarczego. Aby przezwyciężyć ten stan, tworzono kolejne nieudane plany stabilizacyjne, finansowane przez zagraniczne banki. Powiększało to zadłużenie państwa, co w połączeniu z destabilizacją polityczną nie dawało pozytywnych efektów. Rezultatem była natomiast [[katastrofa gospodarcza]] lat 80., przejawiająca się niewypłacalnością państwa, [[hiperinflacja|hiperinflacją]] i spadkiem realnych dochodów i PKB. Stan ten przezwyciężono dopiero na początku lat 90., kiedy wprowadzono stabilizację waluty i powiązano ją z dolarem. Wtedy też przeprowadzono takie reformy jak [[prywatyzacja]] i [[liberalizacja]] [[handel zagraniczny|handlu zagranicznego]]. Średni wzrost PKB w latach 1991-1998 wynosił 6% i był podobny do tego, jaki odnotowywano już w latach 80. w [[Chile]] (dwa latynoskie tygrysy). [[Inflacja]] w ciągu 5 lat spadła z 4000% do 0%. Niestety pozwolono także na wzrost zadłużenia państwa, a szczególnie samorządów. Jednocześnie w latach 1999 i 2000 dał się odczuć spadek PKB, spowodowany głównie zachwianiem konkurencyjności produktów argentyńskich w wyniku [[dewaluacja|dewaluacji]] waluty brazylijskiej ([[real brazylijski|reala brazylijskiego]]) i odpływem tam, wcześniej napływającego do Argentyny, kapitału zagranicznego. Kryzys silnie się pogłębił w latach 2001-2002, kiedy znacznie wzrosło [[bezrobocie]] i zamrożono depozyty krajowe. Nastąpiło ogłoszenie stanu niewypłacalności państwa oraz zniesienie powiązania argentyńskiego peso z dolarem. Spowodowało to silną deprecjację kursu argentyńskiej waluty. W latach 2003-2005 kryzys został opanowany, odmrożono depozyty, a po spadku PKB w 2002 roku o 11%, lata następne przyniosły średni wzrost PKB o 8-9% rocznie.
Obecnie Argentyna notuje ponad 10% wzrost swego [[Produkt krajowy brutto|PKB]] rocznie, w połowie 2011 r. PKB kraju wzrosło o 11,2%<ref>[http://www.bcra.gov.ar/pdfs/indicadores/Radar.pdf Banco Central de la República Argentina (hiszp.)].</ref>, co stawiało ten kraj w pierwszej piątce krajów na świecie o najwyższym wzroście gospodarczym.
| |||