Antoni Nowosielski: Różnice pomiędzy wersjami

Stolnik orszański 1698, łowczy nadworny 1707- 1708. strażnik polny w 1708<ref>Władysław Konopczyński, ''Polski słownik biograficzny , Polska Akademia Umiejętności, Polska Akademia Nauk, Skład główny w księg. Gebethnera i Wolffa, 1972, t. 17, s. 380.</ref> Wielkiego Księstwa Liteskiego. Kasztelan<ref>Józef Szujski, ''Dzieje Polski podług ostatnich badań: Królowie wolno obrani'', t. 2, 1668 do 1795, Lwów 1886, s. 250.</ref> nowogrodzki, senator <ref>Adam Boniecki, ''Herbarz polski'' - 14.214.16 - t. 14 s. 173.</ref> 1709 - 1725, oboźny<ref>J. Wolff, ''Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386-1795'', Kraków 1885, s. 121. </ref> Wielkiego Księstwa Litewskiego<ref>Antoni Podsiad, Wojciech Kozłowski, ''Matka Boska Kozielska'', Instytut Wydawniczy Pax, 1990, s. 90.</ref>.

 

Właścicel m. Grodna, Wsielub, Oświej i okolicznych dóbr w guberni mińska, okolicy [[Nowogródek|Nowogródka]].

Spisy historyczne<ref>Bronisław Chlebowski, '' Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich '', Warszawa, 1895, t. 14, s. 65. </ref> zawierają szczegółowe informacje o majątkach ziemskich. Dobra m. [[Wsielub]] o powierzchni 7582 [[Dziesięcina (miara powierzchni)|dziesięcin]] należace do rodziny Nowosielskich składały się z 52 wiosek, 595 domów, 1 miasto, 19 uroczysk, 10 folwarków. Tereny w począktkach XVIII wieku te zamieszkiwało ok 3800 katolików i żydów całość. Od 1713 majątek ''( 8283,3 ha)'' należał do A. Nowosielskiego, a następnie do M. F. Radziwiłła. W 1746 r. Wsielub przeszedł we władanie jego syna Albrechta, a w latach 90 tych XVIII wieku A. M. Pocieja.<br />

 

==Działaność filantropijna==

 

{{Przypisy}}