Marcin Kazanowski (1563–1636): Różnice pomiędzy wersjami

W [[1608]] mianowany rotmistrzem królewskim. Podczas słynnej zwycięskiej bitwie St. Żółkiewskiego pod [[Bitwa pod Kłuszynem|Kłuszynem]] dowodził swoim pułkiem<ref>Leszek Podhorodecki, ''Stanisław Żółkiewski'', Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1988, ISBN 83-205-4082-8, str. 164-177</ref>. W czasie wyprawy [[Władysław IV Waza|Władysława IV]] na Moskwę w [[1617]] mianowany [[regimentarz]]em (doszło wówczas do spięć między ambitnym Kazanowskim a hetmanem wielkim litewskim [[Jan Karol Chodkiewicz|Janem Karolem Chodkiewiczem]], który nawet cisnął w niego przy wojsku [[buzdygan]]em). Wiosną [[1618]] na czele 6000 Polaków zdobył [[Starodub]]. W [[1620]] umacniał polski obóz w [[bitwa pod Cecorą (1620)|bitwie pod Cecorą]] gdzie popadł w niewolę, ale przebrany za zwykłego żołnierza za małym okupem odzyskał wolność. W [[1628]] został pułkownikiem królewskim. W roku [[1629]] brał udział w [[bitwa pod Górznem|Bitwie o Górzno]] przeciwko Szwedom, jako dowodzących oficer hetmana [[Stanisław Koniecpolski (hetman)|Stanisława Koniecpolskiego]].

 

 

Razem z żoną pochowany w kościele Karmelitów w [[Bołszowce|Bołszowcach]], który ufundował. Szczątki hetmana Kazanowskiego odnaleźli archeolodzy z [[Wrocław|Wrocławia]] podczas prowadzenia prac zabezpieczających kościoła w 2006 roku.<ref>[http://kuriergalicyjski.com/images/archiwum/kg/2013_5_177.pdf Kurier Galicyjski, ''Historia sanktuarium w Bołszowcach'' i ''Odnowa'', s. 9]</ref>

 

{{DEFAULTSORT:Kazanowski Marcin}}

[[Kategoria:Hetmani polni koronni]]

[[Kategoria:Wojewodowie podolscy]]