Pager: Różnice pomiędzy wersjami

W 1962 roku Bell System - amerykański monopolista telefoniczny potocznie znany jako "Ma Bell" , przedstawił swój system przywoławczy nazwany Bellboy (ang. Goniec hotelowy). Był to pierwszy komercyjny system do osobistego przywoływania. Było to również jedno z pierwszych zastosowań konsumenckich [[tranzystor|tranzystora]] ( wynalezionego przez Bell Labs w 1947 roku ), za co trzech wynalazców z Bell Labs otrzymało Nagrodę [[Nagroda Nobla|Nobla]] w dziedzinie fizyki w 1956 roku. Układ półprzewodnikowy w pagerze Bellboy był wielkości pilota do telewizora, aby pasował do ​​kieszeni klienta lub do torebki co było dość dużym wyczynem w tym okresie. Goniec był terminalem, który informował użytkownika, gdyże ktoś próbował się z nim połączyć. Kiedy osoba otrzymywała sygnał dźwiękowy na pager dzwoniła do centrum obsługi, które informowało go o wiadomości rozmówcy.

Pagery mają również zaletezaletę prywatności w porównaniu z telefonami komórkowymi. Ponieważ pager jest tylko biernym odbiornikiem (nie wysyła informacji do stacji bazowej), jego lokalizacja nie może być śledzona. Jednak może to być również niekorzystne, wiadomość wysłana na pager musi zostać przekazana z każdego nadajnika w obszarze usług pagera. Tak więc, jeśli pager ma międzynarodowe połączenie, wiadomości wysyłane do niego mogą zostać przechwycone przez przestępców lub organy ścigania.