Wersja z 07:20, 26 cze 2006 edytuj YurikBot (dyskusja \| edycje) 164 145 edycji m robot poprawia: sl:.40 Smith & Wesson ← poprzednia edycja		Wersja z 20:24, 14 lip 2006 edytuj anuluj edycję 80.54.90.1 (dyskusja) Nie podano opisu zmian następna edycja →
Linia 28: W [[1983]] roku kalifornijska firma ''Dornaus & Dixon'' opracowała pistolet [[pistolet Bren Ten\|Bren Ten]]. Strzelał on nową amunicją 10 mm Auto, produkowaną na zamówienie firmy Dornaus & Dixon przez szwedzką firmę Norma AB. Duża długość naboju 10 mm Auto utrudniała przystosowanie do tego naboju istniejących typów pistoletów, a duży odrzut strzelającej nim broni utrudniał sprzedaż. W [[~~1987~~11 kwietnia]][[1986]] roku doszło w [[Miami]] w czasie próby aresztowania dwóch przestępców zginęło dwóch agentów [[FBI]], a ~~jeden~~trzech ~~został~~zostało ciężko ~~ranny~~rannych. Jak wykazała sekcja zwłok obaj przestępcy pomimo otrzymania śmiertelnych ran w pierwszych sekundach starcia (jeden z nich został trafiony w głowę, drugi dwukrotnie w klatkę piersiową), byli zdolni jeszcze przez kilka minut poruszać się i prowadzić celny ogień do agentów. W efekcie wydarzeń w Miami FBI przeprowadziła w [[1988]] roku badania kilku naboi. W ich efekcie postanowiono przyjąć do uzbrojenia nabój 10 mm Auto. Ponieważ [[odrzut]] pistoletów strzelających tym nabojem uznano za zbyt wysoki, wersja dla FBI (oznaczona jako ''10 mm FBI'') opracowana przez firmę Federal miała być elaborowana mniejszą ilością prochu. Razem z nową amunicją zamówiono pistolety [[pistolet SW Model 1006\|SW Model 1006]]. Pomimo elaboracji mniejszą ilością prochu, odrzut broni strzelającej nabojem 10 mm FBI okazał się nadal zbyt duży. W efekcie w kolejnych partiach amunicji 10 mm FBI ponownie zmniejszono ładunek prochu. Odrzut broni strzelającej zmodyfikowanym nabojem spadł do dopuszczalnego poziomu, ale nabój nadal miał zbyt dużą długość.

Nabój .40 S&W: Różnice pomiędzy wersjami