Noc Walpurgi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
|||
Linia 24:
== Tradycja i obrządki ==
[[Plik:Uppsala plate 1 from NF 30 (1920) - Student song at Slottsbacken on Walpurgis night.jpg|thumb|300px|Tłum, głównie szwedzkich studentów (białe czapki), świętujących Walpurgię pieśniami przed zamkiem [[Uppsala]] - ''zdjęcie ok.
Przekaz o sabacie czarownic odbywającym się na Brocken jest jednak stosunkowo nowy. Podczas okresu polowań na czarownice (XV – XVII wiek) informacja o górze Brocken pojawiała się bardzo rzadko w zeznaniach, nawet tych podczas najcięższych tortur. Podobnie rzecz się miała z inną górą o podobnej opinii – [[Blocksberg]] w [[Schwarzwald|Schwartzwaldzie]]. Jej nazwa pojawiła się tylko raz – w 1653 roku w [[Kolonia (Niemcy)|Kolonii]], gdzie żebraczka zeznała, że diabeł porwał ją i drogą powietrzną zabrał na Blocksberg<ref name="eow">{{Cytuj książkę | nazwisko =Golden | imię =Richard M. | tytuł = Encyclopedia of Witchcraft. The Western Tradition | data = 2006 | wydawca = ABC-CLIO/Greenwood | miejsce = | isbn = 978-1-57607-243-1 | strony = 1178 }}</ref>. Według zeznań również czas odbywania się sabatów nie był związany z 1 maja, raczej miały one odbywać się cotygodniowo, głównie w czwartki.
Linia 30:
Brocken, Noc Walpurgii i sabat czarownic zostały po raz pierwszy połączone ze sobą w opublikowanej w 1668 roku książce [[Johannes Prätorius|Johannesa Prätoriusa]] ''Blockes-Berged Verrichtung''. Informacja ta została powtórzona przez [[Gottfried Vogt|Gottfrieda Vogta]] w ''De conventu sagarum ad sua sabbata'' z 1678, jednak do powszechnej świadomości trafiła dopiero dzięki ''[[Faust (dramat)|Faustowi]]'' [[Johann Wolfgang von Goethe|Johanna Wolfganga von Goethego]]<ref name="eow" />.
Tradycja ewoluowała - w Niemczech kojarzono Noc Walpurgii właśnie z czarownicami, które zbierały się na Hexenplatz (Plac Czarownic), by wyruszać stamtąd na miotłach na orgie urządzane na szczycie [[Brocken]]. Tradycja nakazywała zatem rozpalanie wielkich ognisk, zwłaszcza na wierzchołkach wzniesień, by odstraszać czarownice i duchy. Takie obrządki miały miejsce w wielu miejscach Europy, między innymi w [[Szkocja|Szkocji]], [[Irlandia|Irlandii]], [[Walia|Walii]], [[Szwecja|Szwecji]], [[Czechy|Czechach]], na [[Morawy|Morawach]], w [[Saksonia|Saksonii]], [[Tyrol (region)|Tyrolu]], a także na [[Śląsk]]u, Kaszubach i Mazurach<ref>"Data ta jest charakterystyczna głównie dla Kaszub, Śląska i Warmii (str. 402). Sabaty pierwszomajowe w święto Walpurgii mają lokalizację wyraźnie północną - [[Kaszuby]], [[Warmia]] i południowo-zachodnią - [[Śląsk]]. (str. 406)" w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. 1997. str 402-406
Na festynach nago – najprawdopodobniej dla bezpieczeństwa – skakano przez ognie (najczęściej z drewna dębowego), prowadzono bydło między dwoma ogniskami (to miało uchronić je przed chorobami). Symbolem święta był słup majowy (kształt falliczny symbolizował boga, zaś wianek na górze - boginię), przystrojony wstążkami – białe i czerwone barwy oznaczały przejście ze stanu dziewictwa w kobiecość (Bogini-Matka). Innym obyczajem była "naprawa granic" – czyli obchodzenie gospodarstw połączone z naprawą ogrodzeń, oraz czyszczenie kominków i palenisk w przeddzień święta, aby móc w porządku przyjąć ogień rozpalany następnego dnia. Wierzono, że w tę jedyną noc, poza [[upiór|upiorami]], można było też spotkać [[Krasnoludek|skrzaty]], [[chochlik]]i, [[gnom]]y i [[rusałka|rusałki]], a jeśli ktoś spotkał takie stworzenie, to miał szansę otrzymać od niego dar nadzwyczajnej mądrości albo odwagi.
| |||