Epitafium Wierzbięty z Branic: Różnice pomiędzy wersjami

Arcydzieło polskiej [[gotyk|sztuki gotyckiej]]. Jest to malowane na desce [[epitafium]] [[stolnik|stolnika]] [[Kraków|krakowskiego]] i [[starosta|starosty]] [[Nowy Sącz|sądeckiego]] Wierzbięty z Branic (zm. 1425). Bezcenny [[zabytek]] polskiego [[malarstwo gotyckie|malarstwa gotyckiego]]. Stolnik krakowski Wierzbięta z Branic był właścicielem wsi [[Ruszcza (dzielnica Krakowa)|Ruszcza]], w której około 1420 r. ufundował nowy gotycki kościół Św. Grzegorza. Kościół był kilkakrotnie przebudowywany, wewnątrz zachowała się cenna płyta nagrobna fundatora oraz obraz epitafijny Wierzbięty (obecnie w [[Muzeum Narodowe w Krakowie|Muzeum Narodowym w Krakowie]]). Treścią dzieła jest scena [[adoracja|adoracji]] Bożego Dzieciątka i jego Matki Maryi. U stóp Madonny klęczy [[rycerz]] Wierzbięta, za którym wstawia się [[patron]] Św. Grzegorz Wielki. Postać rycerza jest maleńka, poddana [[średniowiecze|średniowiecznemu]] prawu hierarchii wyrażonemu skalą wielkości wobec osób świętych. Twarz rycerza pozbawiona jest cech [[portret]]owych. Identyfikują go dwie tarcze herbowe ( [[Gryf]] i [[Leliwa]]) oraz [[łacina|łacińska]] [[inskrypcja]] na ramie obrazu.