Hendrik Lorentz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m źródła/przypisy, linki zewnętrzne, drobne redakcyjne |
m lit. |
||
Linia 25:
''Stoją od lewej do prawej:'' [[Robert Goldschmidt|R. Goldschmidt]], [[Max Planck|M. Planck]], [[Heinrich Rubens|H. Rubens]], [[Arnold Sommerfeld|A. Sommerfeld]], [[Frederick Lindemann, 1. wicehrabia Cherwell|F. Lindemann]], [[Maurice de Broglie|M. de Broglie]], [[Martin Knudsen|M. Knudsen]], [[Friedrich Hasenöhrl|F. Hasenöhrl]], [[Georges Hostelet|G. Hostelet]], [[Edouard Herzen|E. Herzen]], [[James Hopwood Jeans|J.H. Jeans]], [[Ernest Rutherford|E. Rutherford]], [[Heike Kamerlingh Onnes|H. Kamerlingh Onnes]], [[Albert Einstein|A. Einstein]], [[Paul Langevin|P. Langevin]].]]
'''Hendrik Antoon Lorentz''' (ur. [[18 lipca]] [[1853]] w [[Arnhem]], zm. [[4 lutego]] [[1928]] w [[Haarlem]]ie) – [[fizyka|fizyk]] [[
Urodził się w [[Arnhem]] jako syn Gerrita Frederika Lorentza i jego żony Geertruidy z Ginkelów. W roku 1870 rozpoczął studia na [[Uniwersytet w Lejdzie|Uniwersytecie]] w [[Lejda|Lejdzie]], które przerwał po dwóch latach, aby wrócić do Arnhem i podjąć pracę nauczyciela, jednocześnie pisząc pracę doktorską. Już w 1875 roku, w wieku 22 lat uzyskał doktorat za pracę udoskonalającą teorię [[Oddziaływanie elektromagnetyczne|elektromagnetyzmu]] [[James Clerk Maxwell|Maxwella]]. W roku 1878 został profesorem Uniwersytetu w Lejdzie, obejmując nowo stworzoną katedrę fizyki teoretycznej. W 1912 roku zrezygnował z katedry, przyjmując stanowisko dyrektora Instytutu Teylera w [[Haarlem]]ie. W dalszym ciągu jednak do końca życia prowadził wykłady na uniwersytecie{{r|www.nobelprize|www.nndb.com}}.
| |||