Burak liściowy: Różnice pomiędzy wersjami

'''Burak liściowy, boćwina''', mangold, kapusta rzymska, burak szpinakowy – grupa [[kultywar]]ów [[burak zwyczajny|buraka zwyczajnego]]. Roślina uprawiana dla liści jako jednoroczna. Wywodzi się z basenu Morza Śródziemnego.

 

; [[Liście]]: Podobne do liści [[burak ćwikłowy|buraka ćwikłowego]] czy [[burak cukrowy|cukrowego]]. U niektórych odmian nerwy liściowe są błyszczące, barwy biało-srebrnej. Blaszki liściowe na brzegach zagięte do dołu i silniej niż u innych gatunków z rodzaju ''Beta'' pofalowane, mogą być gładkie lub pomarszczone. Poszczególne odmiany charakteryzują się różnorodnością barw blaszek liściowych od bladozielonego, przez ciemnozielony do purpurowo fioletowego, zaś ogonki liściowe grubości do 4 cm mogą mieć barwę białą, zieloną, różową, czerwoną, krwistoczerwoną, a nawet żółtą i pomarańczową.

; [[Korzeń]]: Walcowaty, długi, silnie rozgałęziony, w zależności od odmiany o skórce biało-żółtawej i białym miąższu lub czerwono zabarwiony.

; [[Nasiona]]: Boćwiny są podobne jak u buraka ćwikłowego. Materiałem siewnym są kłębki barwy brązowawej, szarobrązowej lub czarno brązowej. Nasienie ma około 3 mm długości, 2 mm szerokości i 1,5 mm grubości. Masa 1000 kłębków wynosi 12-25 g, które zachowują zdolność kiełkowania 4-6 lat. Czas od wysiewu do skiełkowania wynosi około 14 dni i może odbywać się w temperaturze od 5 do 30 °C.

 

Wyróżnia się dwie grupy kultywarów<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Podbielkowski |imię=Zbigniew|tytuł= Słownik roślin użytkowych |rok=1989 |wydawca= PWRiL |miejsce=Warszawa |isbn = 83-09-00256-4}}</ref>:

* boćwina zwyczajna, lub boćwina właściwa; z jej liści przyrządza się zupy, surówki i sałatki; uprawiana jest w niektórych rejonach świata także jako pasza,

* boćwina szerokoogonkowa lub boćwina kardonowa; ma bardzo szerokie ogonki liściowe, które są jadane, podobnie, jak [[szparag lekarski|szparagi]].

 

* [[Roślina uprawna]] – uprawiana jako [[warzywo]]. Znajduje się w [[rejestr roślin uprawnych|rejestrze roślin uprawnych]] Unii Europejskiej.

* [[Sztuka kulinarna]] – blaszki liściowe spożywa się po ugotowaniu, przygotowane jak szpinak, blanszowane można wykorzystać do przygotowania gołąbków z farszem mięsnym lub rybnym, nadają się również do mrożenia. Ogonki liściowe przygotowuje się jak szparagi lub można je kwasić, a także przyrządzać jak fasolę szparagową. Surowe młode liście nadają się jako dodatek do sałatek jarzynowych.

 

 

# Eugeniusz Kołota, Katarzyna Adamczewska-Sowińska. ''Burak ćwikłowy i liściowy''. Hortpress 2006, ss. 80, [[ISBN]]: 83-89211-72-6.