Oktawia (córka Klaudiusza): Różnice pomiędzy wersjami

'''Oktawia''', ''Claudia Octavia'' (ur. w marcu [[40]] n.e.; zm. [[8 czerwca]] [[62]]) – córka [[Cesarze rzymscy|cesarza]] [[Klaudiusz (cesarz)|Klaudiusza]] i jego trzeciej żony [[Valeria Messalina|Messaliny]], pierwsza żona następcy Klaudiusza, cesarza [[Neron]]a.

 

Urodziła się w Rzymie, jeszcze zanim jej ojciec został cesarzem. W wieku 8 lat przeżyła upadek swojej matki, która za jawną zdradę została skazana na śmierć. Klaudiusz wcześnie zaręczył ją z dalekim krewnym [[Juniusz Sylanus|Juniuszem Sylanusem]]. Jej narzeczony został jednak zmuszony do zerwania zaręczyn i samobójstwa przez macochę Oktawii, ostatnią żonę i jednocześnie bratanicę Klaudiusza – [[Agrypina Młodsza|Agrypinę Młodszą]]. Nowa cesarzowa chciała w ten sposób pozbyć się konkurencji, gdyż Oktawię postanowiła wydać za [[Neron]]a – swego syna z poprzedniego małżeństwa. Oktawia poślubiła swego przybranego brata Nerona [[8 czerwca]] [[53]]. Małżeństwo to miało charakter czysto polityczny i Neron nigdy nie interesował się swą młodą małżonką.

 

[[13 października]] [[54]] Klaudiusz został otruty na polecenie Agrypiny i nowym cesarzem ogłoszono jej syna Nerona, Oktawia została więc oficjalnie cesarzową, choć Senat nie przyznał jej tytułu [[Augusta|Augusty]], który wciąż przysługiwał Agrypinie. Wkrótce Oktawia była świadkiem kolejnego mordu politycznego w swej rodzinie. [[11 lutego]] [[55]] z rozkazu jej męża otruto jej młodszego brata [[Brytanik]]a, potencjalnego konkurenta do władzy w [[Cesarstwo Rzymskie|Rzymie]]. Oktawia ukrywała swą nienawiść do męża, choć powszechnie wiedziano, że jej małżeństwo nie jest szczęśliwe, a Neron ma liczne kochanki. Ciężko doświadczona przez los cieszyła się natomiast wielką miłością mieszkańców [[Rzym]]u, co wzbudzało zazdrość w ambitnej kochance Nerona – [[Poppea Sabina|Poppei Sabinie]]. Przez długi czas Neron nie odważył się jednak zaszkodzić Oktawii – zarówno ze względu na jej popularność jak i na fakt, że jedynie jej osoba [[Legitymizacja władzy|legitymizowała]] jego następstwo po Klaudiuszu i była symbolem ciągłości władzy w dynastii panującej. Dopiero gdy Poppea zaszła z Neronem w ciążę, zdołała przekonać go, by rozwiódł się z Oktawią (styczeń 62) pod pretekstem rzekomego jej cudzołóstwa.

 

Po rozwodzie Oktawia została zesłana na wyspę więzienie – [[Pandateria|Pandaterię]]. Neron mógł teraz poślubić [[Poppea Sabina|Poppeę Sabinę]] – uczynił to już 12 dni po swoim rozwodzie z Oktawią. Wygnanie Oktawii było bardzo niepopularne – oskarżenie o cudzołóstwo powszechnie uważano za fałszywe, gdyż – jak zauważył zarówno [[Swetoniusz]] jak i [[Publiusz Korneliusz Tacyt|Tacyt]] – Oktawia w odróżnieniu od Poppei uchodziła za wzór cnotliwej i bogobojnej Rzymianki. Zamieszki w Rzymie, w czasie których wysuwano żądania odwołania Oktawii z wygnania, przestraszyły Nerona, który zdecydował się, ulegając interwencji Poppei, na wydanie rozkazu uśmiercenia byłej żony. Została uduszona w gorącej kąpieli, a ściętą głowę odesłano na rozkaz Poppei do Rzymu, gdyż ta chciała się upewnić, że stracono odpowiednią kobietę.

 

{{tree|ojciec_ojca=[[Druzus Starszy]]

|matka_ojca=[[Antonia Młodsza]]