Aklimatyzacja: Różnice pomiędzy wersjami

Aklimatyzacja jest możliwa dzięki naturalnej plastyczności organizmów i możliwości adekwatnego ich reagowania na bodźce środowiska. Możliwości dostosowawcze, warunkowane są z jednej strony przez pulę genową jaką dysponuje organizm, a z drugiej strony, gwałtownością (tempem) zachodzącej zmiany i jej wielkością.

 

Ze względu na ubranie i ocieplane domy, ma stosunkowo małe znaczenie. Szybkie podróże samolotowe powodują konieczność niewielkiej aklimatyzacji czasowej - dostosowania swojej aktywności do miejscowego dnia i nocy.

 

Najtrudniejszą dla człowieka i najbardziej niebezpieczną jest aklimatyzacja do wysokości [[wysokość bezwzględna|n.p.m.]] Mogą wystąpić objawy [[Choroba wysokościowa|choroby wysokościowej]], która w skrajnych przypadkach może doprowadzić nawet do śmierci.

 

Aklimatyzacja łączy się zazwyczaj z celową działalnością człowieka i przewożeniem ich do nowych krain leżących poza ich naturalnym [[Zasięg (biogeografia)|zasięgiem]] lub w okolice, w których zwierzęta te poprzednio występowały lecz zostały wytępione.

Trudniejszym zabiegiem jest wprowadzenie różnych [[Gatunek (biologia)|gatunków]], tam gdzie nigdy nie występowały. Wiąże się z tym znaczne ryzyko zakłócenia [[Równowaga biocenotyczna|równowagi biologicznej]] przez nowo introdukowane gatunki ([[ekologia]]).

W [[Polska|Polsce]] ponownie aklimatyzowano i wprowadzono do naturalnych środowisk [[żubr]]a, [[łoś|łosia]], [[bóbr europejski|bobra]]. Próby aklimatyzacji [[niedźwiedź brunatny|niedźwiedzia]] zastosowano w [[Puszcza Białowieska|Puszczy Białowieskiej]].

 

Aklimatyzacji poddawane są zwłaszcza gatunki o znaczeniu przemysłowym. Ze względu na zazwyczaj łatwiejsze ich rozmnażanie, stosując sztuczną selekcję, zwykle bardzo szybko doprowadza się do wyhodowania odmian miejscowych.