Piotr Wawrzyniak: Różnice pomiędzy wersjami

Od samego początku działalność ks. Wawrzyniaka daleko wykraczała poza zwykłe obowiązki duszpasterskie. Już w [[1873]] r. stanął na czele Towarzystwa Przemysłowego św. Wojciecha w Śremie (przewodniczył mu przez 26 lat, do 1899 r.), później wprzez latachcały rok (1900-1900) był kuratorem Towarzystwa Przemysłowego w Mogilnie. Korzystając z pomocy ks. [[Augustyn Szamarzewski|Augustyna Szamarzewskiego]] zreorganizował lokalną Kasę Oszczędności i Pożyczek w Śremie w [[Bank Ludowy]] oparty na nowoczesnych zasadach spółdzielczości. W tym samym roku został jego wicedyrektorem, a od 1876 r. dyrektorem. Bankiem Ludowym w Śremie kierował przez 20 lat do 1896 r., później aż do śmierci był prezesem jego Rady Nadzorczej. W [[1878]] r. tenże Bank wszedł w skład zarządzanego przez Szamarzewskiego Związku Spółek Zarobkowych. W [[1887]] r. Wawrzyniak stał się wicepatronem, a po śmierci Szamarzewskiego w [[1891]] r. patronem Związku. To wydarzenie sprawiło, że stał się działaczem na skalę całego zaboru pruskiego. Za jego kadencji uporządkowano system finansowy Związku, zaczęto wydawać czasopismo „Poradnik dla Spółek” (od [[1893]] r.). Popierał też spółki parcelacyjne dążące do utrzymania ziemi w polskim posiadaniu oraz tzw. „Rolniki”, czyli spółdzielnie zaopatrzenia i zbytu rolniczego. Za jego kadencji Związek rozszerzył działalność na [[Pomorze]], [[Warmia|Warmię]], [[Mazury]] i [[Górny Śląsk]].