Michał Franciszek Sapieha: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) mNie podano opisu zmian |
||
Linia 4:
W roku [[1680]] uczył się w kolegium [[Jezuici|jezuickim]] w [[Warszawa|Warszawie]], następnie w Brunsberdzie ([[Braniewo|Braniewie]]). Na początku [[1689]] został polecony przez [[Kazimierz Jan Sapieha|ojca]] ks. Karolowi Lotaryńskiemu, co było dowodem sojuszu Sapiehów z [[Habsburgowie|dworem cesarskim w Wiedniu]].
Uczestniczył w kampanii cesarskiej na [[Turcja|Turcję]] roku [[1690]], a następnie po powrocie do kraju w wyprawie [[Mołdawia|mołdawskiej]] [[Jan Sobieski|Jana III Sobieskiego]] w roku [[1691]]. W roku [[1690]] został mianowany koniuszym litewskim. Wiosną [[1692]] otrzymawszy szarżę generała-majora wrócił do służby [[Austria|austriackiej]]. W latach [[1693]]-[[1694]] był szefem 47. stryjskiego pułku piechoty. Brał udział w oblężeniu [[Belgrad|Belgradu]] w [[1693]]. W listopadzie [[1694]] nagrodzony przed cesarza [[Leopold I Habsburg|Leopolda I]] prestiżowym dowództwem
Po powrocie do kraju w [[1695]] brał udział w walkach ze stronnictwem [[kanclerz wielki litewski|kanclerza
W latach [[1696]]-[[1700]] brał udział w walkach z antysapieżyńskimi konfederatami [[Grzegorz Antoni Ogiński|Grzegorza Antoniego Ogińskiego]]. Wobec ogromnej przewagi konfederatów w bitwie pod [[Olkieniki|Olkienikami]] [[18 listopada]] [[1700]] z pola walki zbiegła jego rodzina wraz z większością stronnictwa sapieżyńskiego. Michał Franciszek próbował paktować, ostatecznie godząc się na kapitulację. W nocy został rozsiekany przez szkachtę podburzoną przez kanonika wileńskiego [[Krzysztof Białłozor|Krzysztofa Białłozora]].
| |||