Dyszkant: Różnice pomiędzy wersjami

Dzieci, podobnie jak dorośli, mogą swoją naturalną skalę głosu poszerzyć używając technik opartych na [[falset|falsecie]], bądź też [[rejestr gwizdkowy|rejestrze gwizdkowym]]. Przykładowo, 12-letni Afanasy Prokhorov (w rzeczywistości alt), będącjeszcze przed mutacją, występując na scenie był w stanie czysto i biegle operować skalą głosu do cis czterokreślnego<ref>http://www.youtube.com/watch?v=5XXtBc7v_3c końcowa faza utworu, 2:54.</ref>.

Specyficzne brzmienie dyszkantu wiąże się nie tylko z długością i grubością [[Fałd głosowy|strun głosowych]], ale także ogólnie z charakterystyczną dla wieku dziecięcego budową ciała (mniejsza pojemność rezonatorów - jamy ustnej, płuc itp.), a nawet z dziecięcą osobowością.<br>
W okresie przed [[dojrzewanie]]m, u obu płci struny głosowe nie są w pełni wykształcone, dzięki czemu jest możliwe osiągnięcie skali dyszkantu zarówno przez [[chłopiec|chłopców]], jak i [[Dziewczyna|dziewczęta]]. Po mutacji, [[mężczyzna|mężczyźni]] śpiewają [[głos ludzki|głosami]] męskimi, bądź też w dalszym ciągu głosem wysokim, stosując odpowiednie techniki ([[falset]] lub [[kontratenor]]). U płci przeciwnej zaś, dyszkant przekształca się w [[sopran]] lub [[mezzosopran]] i [[Alt (głos)|alt]], w przypadku fizjologicznego pogrubienia strun oraz ich wydłużenia w okresie dojrzewania.<br>

Z reguły dyszkant jest głosem w pewnym sensie uboższym od sopranu, odznacza się większą prostotą, wręcz surowością, mniejszą głębią, pozbawiony vibrata. Natomiast wW muzyce chóralnej nabiera nowego oblicza; chłopięce chóry cieszą się na całym świecie popularnością i uznaniem. Fenomen chórów chłopięcych nie znajduje odpowiednika wśród śpiewu dziewczęcego.<br>
Dyszkant cechuje w górnym rejestrze jasna, niezwykle czysta barwa, klarowność. W związku z celowym i warunkowym ograniczeniem [[rejestr piersiowy|rejestru piersiowego]] i bazowaniu głównie na [[rejestr głowowy|rejestrze głowowym]], krystaliczny, dźwięcznie brzmiący głos w oktawie dwukreślnej traci atrakcyjność w oktawie razkreślnej gasnąc u jej podstawy. W porównaniu z głosami kobiecymi, dyszkant jest bliższy sopranowi lirycznemu niż dramatycznemu, zarówno ze względu na ubarwienie, jak i wymagania interpretacyjne.