Amalryk z Tyru: Różnice pomiędzy wersjami

'''Amalryk z Tyru''', także '''Amalryk II de Lusignan''' jako władca Cypru, rzadko '''Amalryk III de Lusignan''' jako władca Jerozolimy ([[język francuski|fr.]] ''Amaury''; ur. 1270/2 - zm. [[5 czerwca]] [[1310]] roku w [[Nikozja|Nikozji]]) - książę Tyru od 1290 (tytularny od 1286 do 1290 i od 1291), konstabl Cypru od 1303, [[władcy Cypru|regent i uzurpator Cypru]] oraz tym samym [[królowie Jerozolimy|tytularny król Jerozolimy]] od 1306 aż do śmierci. Pochodził z bocznej linii (po kądzieli) dynastii z [[Lusignan]], która władała Cyprem, Armenią, Antiochią, Trypolisem oraz kilkoma księstwami we Francji.

 

 

W 1288 roku został przez króla-brata osadzony w Akce. W 1289 uczestniczył w obronie [[hrabstwo Trypolisu|hrabstwa Trypolisu]] przed [[Kalawun]]em, w którym dowodził armią rycerzy. Z Trypolisu uciekł 26 kwietnia razem z władczynią [[Lucia z Trypolisu|Lucią]]. W kwietniu 1289 został mianowany konstablem Jerozolimy. W 1290 roku jego ciotka Małgorzta osadziła go jako pana Tyru, który został jej odebrany w 1286 (formalnie odtąd był on tamtejszym władcą).

W 1300 roku sprzymierzył się z przedstawicielem mongolskiej dynastii [[Ilchanidzi|Ilchanidów]] [[Mahmud Ghazan|Mahmudem Ghazanem]], aby odbić ziemię Świętą z rąk mameluków i przywrócić swoją władzę. Warunki atmosferyczne nie pozwoliły siłom mongolskim na pomoc Europejczykom podczas oblężenia wyspy [[Arwad]], więc ci wycofali się z działań zbrojnych. Jeszcze w tym samym roku wyspę zajęli jednak [[templariusze]], jednak muzułmanie zajęli ją ponownie w 1303.

 

 

26 kwietnia 1306 roku Amalryk podjął się kolejnej próby obalenia tracącego na popularności brata przy pomocy templariuszy. Jego przewrót się powiódł - mający niewielu zwolenników Henryk został pojmany i wywieziony najpierw do [[Strowolos]], a w 1310 do nowego króla [[Armenia Mała|Małej Armenii]] [[Oszin I (król Armenii Mniejszej)|Oszina I]], szwagra Amalryka.