Proces pokojowy w konflikcie izraelsko-egipskim: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Początek kontaktów: int. |
m MalarzBOT: Anwar Sadat przeniesiono do Anwar as-Sadat |
||
Linia 5:
== Początek kontaktów ==
[[Wojna Jom Kippur]] zakończyła się [[25 października]] [[1973]], gdy egipski prezydent [[Anwar as-Sadat]] pod naciskiem [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]] zgodził się na ogłoszenie [[Rozejm|zawieszenia broni]] z [[Izrael]]em.
[[28 października]] [[1973]] przy międzynarodowej mediacji odbyły się rozmowy izraelskiego gen. Aharona Jariva z egipskim gen. Muhammadem al-Ghani al-Gamasy. Izrael wyraził zgodę na dostarczenie przez [[Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca|Czerwony Krzyż]] pomocy humanitarnej dla otoczonych na [[Synaj (półwysep)|Półwyspie Synaj]] egipskich żołnierzy. Następnie [[11 listopada]] [[1973]] izraelscy i egipscy dowódcy wojskowi podpisali porozumienie na 101 [[Kilometr|km]] szosy [[Kair]]-[[Suez]] (w [[Egipt|Egipcie]]). Na mocy zawartego porozumienia rozpoczęto wycofywanie wojsk izraelskich z zachodniego brzegu [[Kanał Sueski|Kanału Sueskiego]] na [[Synaj (półwysep)|Półwysep Synaj]]. [[15 listopada]] dzięki amerykańskiej mediacji nastąpiła wymiana jeńców wojennych.
Linia 28:
== Proces pokojowy ==
W [[1977]] [[Prezydenci Stanów Zjednoczonych|prezydent Stanów Zjednoczonych]] [[Jimmy Carter]] rozpoczął starania o uruchomienie bliskowschodniego procesu pokojowego. W tym celu przeprowadził serię rozmów z egipskim prezydentem [[Anwar as-Sadat|Anwarem Sadatem]], jordańskim królem [[Husajn ibn Talal|Husajnem]], syryjskim prezydentem [[Hafiz al-Assad|Hafez al-Assadem]] i izraelskim premierem [[Icchak Rabin|Icchakiem Rabinem]]. Wynikiem tych rozmów było ogłoszenie [[10 listopada]] [[1977]] przez egipskiego prezydenta [[Anwar as-Sadat]]a gotowości do rozpoczęcia negocjacji pokojowych z Izraelem.
W dniach [[19 listopada|19]]-[[21 listopada]] [[1977]] egipski prezydent [[Anwar as-Sadat]] jako pierwszy [[Arabowie|arabski]] przywódca przyjechał z oficjalną wizytą dyplomatyczną do Izraela. Doszło do przełomowego spotkania z premierem [[Menachem Begin|Beginem]] w [[Jerozolima|Jerozolimie]], a [[19 listopada]] [[Anwar as-Sadat|Sadat]] w przemówieniu w [[Kneset|Knesecie]] wezwał Izrael do całkowitego wycofania swoich wojsk z terenów okupowanych i podjęcia negocjacji z wszystkim sąsiadami jednocześnie. W zamian Egipt proponował Izraelowi bezpieczeństwo i pokój.
[[26 listopada]] [[1977]] prezydent [[Anwar as-Sadat]] kontynuując proces pokojowy zaprosił wszystkie strony konfliktu bliskowschodniego na konferencję pokojową do [[Kair]]u. Izrael z zadowoleniem przyjął zaproszenie, jednakże [[Syria]], [[Organizacja Wyzwolenia Palestyny]] oraz [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związek Radziecki]] odrzuciły je. Równocześnie większość państw arabskich zamroziła swoje stosunki dyplomatyczne z [[Egipt]]em, a [[Syria]] dodatkowo wydała zezwolenie oddziałom [[Organizacja Wyzwolenia Palestyny|OWP]] w południowym [[Liban]]ie swobodnego atakowania terytorium Izraela.
[[25 grudnia]] [[1977]] izraelski premier [[Menachem Begin]] przyjechał z oficjalną wizytą dyplomatyczną do Egiptu. Rozpoczęto oficjalne pokojowe negocjacje pomiędzy Izraelem a Egiptem.
Linia 38:
== Camp David ==
{{osobny artykuł|Porozumienie Camp David}}
[[Plik:Begin, Carter and Sadat at Camp David 1978.jpg|thumb|230px|Podpisanie Porozumienia Camp David: [[Menachem Begin]], [[Jimmy Carter]] i [[Anwar as-Sadat]].]]
W dniach od [[5 września|5]] do [[18 września]] [[1978]] roku odbyła się trójstronna konferencja pokojowa [[izrael]]sko-[[Egipt|egipsko]]-[[Stany Zjednoczone|amerykańska]] w [[Camp David (Maryland)|Camp David]]. [[18 września]] podpisano dwa izraelsko-egipskie porozumienia, które tworzyły podstawę dla przyszłych negocjacji w sprawie trwałego pokoju pomiędzy oboma państwami. Izrael zgodził się wycofać w ciągu 3 lat wszystkie swoje wojska z [[Synaj (półwysep)|Półwyspu Synaj]], w zamian Egipt zgadzał się na nawiązanie normalnych stosunków dyplomatycznych z Izraelem, uznając tym samym prawo do istnienia państwa Izrael. Egipt gwarantował również swobodną żeglugę izraelskich statków przez [[Kanał Sueski]] i inne drogi wodne, takie jak [[Cieśnina Tirańska|Cieśniny Tirańskie]].
| |||