== Pomysł i początki ==
Zamiar założenia i wydawania pisma literackiego powstał już w [[Lata 40. XX wieku|latach czterdziestych]], podczas pobytu małżeństwa Bednarczyków we Włoszech. Odżył po ich przeprowadzce do [[Londyn|Londynu]] i nabyciu własnej drukarni. Głównym inicjatorem powstania kwartalnika był [[Czesław Bednarczyk]], lecz do grona zaangażowanych w powstawanie "Oficyny„Oficyny..."” zaliczyć można także [[Tadeusz Sułkowski|Tadeusza Sułkowskiego]] i [[Józef Bujnowski|Józefa Bujnowskiego]]. Początkowo pismo miało nosić nazwę "Metafory"„Metafory” lub "Dwudziesty„Dwudziesty Wiek"Wiek”.
Dla kierunków artystycznych poszukiwań Bednarczyków bardzo istotne były dwa elementy:
* wsparcie, jakiego w początkach wydawania "Oficyny„Oficyny..."” udzielił małżeństwu [[Jerzy Giedroyc]], redaktor [[Kultura (miesięcznik)|"Kultury"„Kultury”]], który pozwolił Bednarczykom na umieszczenie w swoim piśmie wzmianek o londyńskim kwartalniku;
* życzliwość redakcji emigracyjnego tygodnika [[Orzeł Biały (tygodnik)|"Orzeł„Orzeł Biały"Biały”]], gdzie Bednarczykowie mogli swobodnie publikować teksty będące wprawą dla ich późniejszej działalności redaktorskiej.
Pierwszy numer "Oficyny„Oficyny Poetów"Poetów” ukazał się w [[Maj|maju]] 1966 r., a reakcje emigracji na jego wydanie były skrajnie różne - od życzliwości [[Mieczysław Grydzewski|Mieczysława Grydzewskiego]] i redakcji [[Wiadomości (tygodnik)|"Wiadomości"„Wiadomości”]], po falę krytyki ze strony [[Jerzy Giedroyc|Jerzego Giedroycia]] i paryskiej [[Kultura (miesięcznik)|"Kultury"„Kultury”]]. Kolejne numery przyniosły jednak treści, które wpłynęły na zmianę postrzegania pisma przez emigrację paryską - "Oficyna„Oficyna..."” zaczęła zbierać także pozytywne opinie.
== Regularna działalność ==
Pismo wydawane było regularnie przez kilkanaście lat – ukazało się 57 numerów. Za zawartość i układ treści odpowiedzialny był [[Czesław Bednarczyk]], [[Krystyna Bednarczyk]] zajmowała się zaś stroną graficzną. Wszystkie numery wydrukowane zostały w londyńskiej drukarni Bednarczyków.
Kwartalnik odznaczał się kunsztowną szatą graficzną, wielobarwnymi okładkami i stronicami, artystycznymi wkładkami z reprodukcjami grafik, obrazów, zdjęciami rzeźb. [[Marian Pankowski]] z uznaniem mawiał o nim "pismo„pismo-utopia"utopia”.
Na łamach "Oficyny„Oficyny..."” publikowali autorzy związani z [[Kultura (miesięcznik)|"Kulturą"„Kulturą”]] i [[Wiadomości (tygodnik)|"Wiadomościami"„Wiadomościami”]]. Obok nich ukazywały się wiersze [[Aleksander Wat|Aleksandra Wata]], [[Stefan Flukowski|Stefana Flukowskiego]], [[Zbigniew Herbert|Zbigniewa Herberta]], [[Tadeusz Różewicz|Tadeusza Różewicza]], [[Stanisław Barańczak|Stanisława Barańczaka]] czy [[Ryszard Krynicki|Ryszarda Krynickiego]]. Zamieszczano też nowe, oryginalne przekłady poetów amerykańskich, japońskich, niemieckich, rumuńskich, francuskich i wielu innych. Integralną częścią kwartalnika z biegiem czasu stały się wkładki artystyczne zawierające reprodukcje prac malarskich i graficznych, rzeźb i biżuterii najwybitniejszych polskich artystów, m.in.: [[Feliks Topolski|Feliksa Topolskiego]], Tadeusza Kopera, [[Stanisław Frenkiel|Stanisława Frenkla]], [[Franciszka Themerson|Franciszki Themerson]].
Publikowanie w "Oficynie„Oficynie Poetów"Poetów” dawało pisarzom emigracyjnym szansę na to, że ich wiersze dotrą do kraju. Jednocześnie polityczne niezaangażowanie pisma stanowiło rodzaj zabezpieczenia dla pisarzy przed ewentualnymi prześladowaniami w kraju.
Ogółem w "Oficynie„Oficynie Poetów"Poetów” opublikowano wiersze blisko 80 poetów emigracyjnych i 30 krajowych, zamieszczono też reprodukcje prawie 50 plastyków polskich i zagranicznych. Pismo zamknięto w 1980 r., u szczytu jego rozwoju, przewidując zmniejszającą się coraz bardziej liczbę prac wartych opublikowania.
== Bibliografia ==
== Linki zewnętrzne ==
* [http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.desklight-7b216c96-607b-4c48-8aa4-d08294fddecc Artykuł Jolanty Chwastyk-Kowalczyk na temat "Oficyny„Oficyny Poetów"Poetów”]
{{SORTUJ:Oficyna Poetów}}
|