Mohammad Daud Chan: Różnice pomiędzy wersjami

W początkowym okresie rządów Daud Chan prowadził politykę współpracy i sojuszu z ZSRR. W 1974 roku zatwierdził plan gospodarczy, którego celem było zwiększenie potencjału wojskowego Afganistanu. Przyczyniły się do tego rosnące obawy o brak nowoczesnej armii, która mogłaby dorównać siłom zbrojnym [[Iran]]u i Pakistanu. Przez następne dwa lata [[port lotniczy Kabul|Międzynarodowy Port Lotniczy w Kabulu]] i [[baza lotnicza Bagram|baza lotnicza w Bagram]] otrzymywały dostawy zaawansowanej technicznie broni produkcji radzieckiej. W dniach 12-15 kwietnia 1977 roku Daud Chan złożył wizytę w [[Moskwa|Moskwie]]. Od 1976 roku, w obliczu wzrostu popularności LDPA, Daud Chan zacieśniał relacje z państwami zachodnimi, a także z innymi krajami muzułmańskimi. W 1976 roku podpisał z Pakistanem wstępny układ o rozwiązaniu problemu Pasztunów mieszkających na południe od linii Duranda, a w 1977 roku zawarł z Egiptem umowę o współpracy wojskowej. Nowy kurs polityki Daud Chana nie spodobał się Kremlowi, który obawiał się utraty kontroli nad rządem w Kabulu i planował nawet obalenie Daud Chana oraz ustanowienie w Afganistanie proradzieckiego rządu. Obalenie Daud Chana planowali także przebywający na emigracji (głównie w Pakistanie) opozycjoniści, spośród których wielu zasiliło później szeregi [[mudżahedin]]ów, m.in. [[Burhanuddin Rabbani|Burhanuddin Rabbani]] (prezydent w latach 1992-1996) oraz [[Gulb ad-Din Hakmatjar|Gulbuddin Hekmatjar]] (premier w latach 1993-1994 i w okresie czerwiec-wrzesień 1996 roku).

 

 

=== Rewolucja kwietniowa ===